شاعري

رڻ تي رم جهم

ماھتاب محبوب لکي ٿي: ”اياز جون من موهيندڙ سوچون، هيئين سان هنڊائڻ جهڙا ٻول، جيءَ کي جهونجهاڙي، غافل ذهنن کي بيدار ڪندڙ وزنائتا دليل، دلڪش تشبيهون، ڏکن، محبتن، نفرتن جا انوکا اظهار، انهن کي پڙهڻ مھل، پڙهندڙ عجيب قسم جي مختلف ڪيفيتن مان گذري ٿو. اياز جون تحريرون کيس پنهنجي ايڏو تہ ويجهو ٿيون لڳن جو ائين پيو محسوس ڪندو تہ هن جيڪي چيو ٿي سو اڳ ئي سندس دل ۾ هو پر الائي اهو سڀ من جي ڪهڙي گوشي ۾ لڪل هو، جنهن کي ڄاڻڻ ۽ محسوس ڪرڻ هن لاءِ ممڪن ئي نہ هو.“

  • 4.5/5.0
  • 103
  • 27
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شيخ اياز
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book رڻ تي رم جهم

مِرت لوڪ ۾ سڀ ڪجهه آهي

مِرت لوڪ ۾ سڀ ڪجهه آهي *
ديـٖـوَ لوڪ* ۾ ڇاهي!

مِرت لوڪ ۾ نَئنَ ڪٽوريون
مدرا رس ڇُلڪائڻ واريون
ڀورِ سَمئه ڇُلڪائڻ واريون
نِيرُ ڀري من ڀائڻ واريون

سُپنن جي بازار لڳي آ
ميلو آ ويساکيءَ جو ڄَڻُ
موڙَ موڙَ تي سَوَ مَڌونتيون
من ماکارو ماکيءَ جو ڄَڻ

ننڊ ڀريون نؤورنيون ڪيئي
جن جي مَهڪ هوائن ۾ آ،
تن جـٖـي ٻکّ نه لکّ، ته ڪوئي
جهاتِر چنڊ گهٽائن ۾ آ

سانوڻ جي وسڪار ٿئي ٿَي
جهُڙ ۾ وڄُّ – جهپاٽا آهن
متوارن تي مينهن وسن ٿا
مڌ جا ماٽا گهاٽا آهن

مِرت لوڪ ۾ ماڻهو ماڻهو
پنڌ ڪندي پاٻوهيل آهي
ڪيئي کيل کِلونا، هن جو
ٻارن جئن من موهيل آهي

ديوَ لوڪ ۾ دونهون آهي
مِرت لوڪ آ دَرپَن* وانگر
جنهن جي سانت سُريلي آهي
چانڊوڪيءَ ۾ مڌوبن وانگر

جنهن ۾ منهنجي ڏات ڏهاڳڻ
ڪوڪِي آهي ڪويَلين جئن
مڌوبن جي پن پن ۾ منهنجي
دهڪي آهي دانهن دِلين جئن

مِرت لوڪ جا لُڙڪ اکين ۾
ماڪ ڦڙن جئن پيارا آهن
راتين جي راتاهن تي ڄڻ
ڀيڄ ڀنيءَ جا تارا آهن

______
* مِرت لوڪ – موت جي دنيا
* ديو لوڪ – ديوتائن جي دنيا