تو به نه لڌي سارَ
مون مارينديون اوچتو
مانگڙيون ميهارَ!
***
نيڻن ڪٽورا
تن مان پيئڻ ڏينهڙا
باقي ڪي ٿورا.
***
منهنجا نيڻ هَرڻ
تو پويان ڊوڙيا پرين
ٻيهر اُڃَّ مَرڻ!
***
ماڻا نه ماڻا،
هٿن چوڙيون ڍليون
پرينءَ پڄاڻا.
***
اِتي ئي ايندو،
ورَت ڇڪيندي سُپرين
مون کي گهر نيندو.
***
پويان پاڇولا-
واسي ويا وڻراهه کي
ٽولاڪين ٽولا.
***
ڇڪجي اڄ ڇا۾
ڪَنچن – ورڻيون ڪامڻيون
آيون سنجها ۾؟
***
ڇڻندو واريءَ تي
چَنڊ به پيلو گُل آ
سنجها ٽاريءَ تي.
***
ٻيڙي نيندو ڪيئن؟
هيءُ پتڻ تي سِڙهه پٺيان
چنڊ خلاصيءَ جيئن.
***
پوي ٿو پارو،
وَٽي وِهه ڪلال جـٖـي
پويون متارو.
***
ڇا ڪنهن کي سکڻي،
روهاکين جي روهه تي
لاکيڻِي لِکڻي؟
***
هيکل اُڏارون-
ڪارونجهر! ڪاڏي ويون
ڪؤنجن قطارون؟
***
گهنگهر ۾ گهاريون
ڪيسين تنهنجا سانورا
سنيهڙا ساريون؟
***
مَٽَ اُهي ماپا!
ڪلالڪي هَٽَّ سان
لاهه نه لاڳاپا!
***
هاڻي ڪُڄاڙو؟
سُڌِّ نه رکيئَه سچ جي
توري تُراڙو.
***
ڇا ڇا منهنجي مَن-
پوياڙيءَ جو پَٽَ تي
چڙيون چؤن چؤن ڪَن.
***
ڀَلِي پارا پَؤ
ڳاڙها گُل مرجهائيا
هاڻي ڪهڙو ڀَؤ!
***
سانجهيءِ جي ويرا،
اَيا ڇا کان لهرجي
پيشانيءَ پيرا؟
***
ڪيئن اُجهاڻا جامَ؟
منهنجي دل اِئن سرد جئن
نٿيا گليءَ شامَ!
***
تاڙا اَڀاڳا!
ساڳيون تنوارون اڃان
تڙ ڪٿي ساڳا؟
***
اڄ جو مينهُن مٿان
وُٺو ڇٽڪِي ڇوهه سان-
ويٺو آءٌ لکان.
***
ڀُنءِ ساري ڀنڀٽ،
ڍانڍيئڙي ڀڙڪو ڏنو-
گاڏيءَ جو چيڪٽ.
***
بُکيا مڙساڙو-
ڍاوَن کان به ڍڪڻ کپن
اَڙِي هي آڙُو!
***
ڪارو ميگهه مٿي
*مينهون ’سوئڻ‘ گاهه ۾
ڪيٽي بندر تي.
***
(1)کنڀوءَ اُڏارو-
چمڪي پَئي چُنج ۾
(2)اُن جي ڦهيارو.
***
ويڙهي ۾ وڻُ جيئن،
دنيا ناهي ڌيئڙي
بابَل – اڱڻ جيئن.
***
چندرما ڪاپو،
* هيٺان پَٽُ ڪبير جو-
اهڙو جياپو.
***
اجهو اُڏريون سي
(1) ٻيڙيءَ پاڇل ڪانگڻيون-
ڪينجهر سِجَّ لٿي
***
جاچيئَه ڪونه جڏا
ڏاها تو ڏيرٖي هُيا.
وَرڻ کان به وڏا!
***
اَرهو اونداهو-
تو جو لاٿو لالڻا
اَگهيءَ تان آهو.
***
جيڏي چنگَ چڙن
تيڏي سانوڻ چَنڊ کي
آهي تانگههَ تَڙن.
***
ڀُنءِ يا ڀيرؤ سُر!
ساجن سارو سوجهرو
اکيون باکَ اَڳرُ.
***
جُڳُ توڙي جيءَ ۾،
انڌا! آءٌ اننت هان
تنهنجي ٻوليءَ ۾.
___________
* سوئڻ – گاهه، جوڪيٽي بندر تي ٿيندو آهي.
(1) کنڀو – سمنڊ جو هڪ پکي
(2) ڦهيارو – سمنڊ جي سنهي مڇي
* ڪبير جو پَٽ – هڪ وستي
(1) پاڇل – ٻيڙيءَ جو پويون حصو