شاعري

رڻ تي رم جهم

ماھتاب محبوب لکي ٿي: ”اياز جون من موهيندڙ سوچون، هيئين سان هنڊائڻ جهڙا ٻول، جيءَ کي جهونجهاڙي، غافل ذهنن کي بيدار ڪندڙ وزنائتا دليل، دلڪش تشبيهون، ڏکن، محبتن، نفرتن جا انوکا اظهار، انهن کي پڙهڻ مھل، پڙهندڙ عجيب قسم جي مختلف ڪيفيتن مان گذري ٿو. اياز جون تحريرون کيس پنهنجي ايڏو تہ ويجهو ٿيون لڳن جو ائين پيو محسوس ڪندو تہ هن جيڪي چيو ٿي سو اڳ ئي سندس دل ۾ هو پر الائي اهو سڀ من جي ڪهڙي گوشي ۾ لڪل هو، جنهن کي ڄاڻڻ ۽ محسوس ڪرڻ هن لاءِ ممڪن ئي نہ هو.“

  • 4.5/5.0
  • 103
  • 27
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • شيخ اياز
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book رڻ تي رم جهم

سورج – پَٿّر وانگر منهنجا

سورج – پَٿّر وانگر منهنجا
ٻولَ ٻُرن ٿا
شيشي – گهر جا سڀ دروازا
ڪِرچون ڪِرچون پکڙيل آهن،
توڙي رتو رتُ پير اَٻاجها،
پو به وڌن ٿا!
سورج – پٿر سان اڄ ڇا ڇا
مون کي ڊاهڻو آهي؟
شهر سڄو ئي شيشي – گهَر آ
سورج – پٿر سان هر گهر تي
مون کي ڪاهڻو آهي،
ڀل ته پيو پو مون تي باهي
جنهن کي باهڻو آهي –
هِي جي شيشي جا دروازا
ڪِرچون ڪِرچون پکڙيل آهن
مون ئي ڊاٿا آهن،
هر گهر جي دروازي تائين
منهنجا پيرا آهن،
هي جي شيشا آهن
مون ئي ڦوڙيا آهن،
مون ئي ٽوڙيا آهن،
مون ئي ٽوڙيا آهن.