پٿر مون ڏي آءٌ کڻي تون،
مان شيشي جهڙا خواب ڏيانءِ.
ننڊون ساريون توکي پرتيون،
اچ ٿوري ٿوري جاڳ ڏيانءِ.
تون ڏي بس هڪڙي دل مون کي،
مان پنهنجي ملڪيت ماڳ ڏيانءِ.
سنڌ سڄي آ گروي تو وٽ،
اي وڏ وڏيرا آڳ ڏيانءِ؟
چُپ ڪري بس ويهه تون سامهون،
جوئر جي ماني، ساڳ ڏيانءِ.