پوکيا ها جي گاههَ سڪي ويا،
کڄندا ها سي ساههَٰ سڪي ويا.
ويندي هئي ميهر ڏي ترندي،
سهڻا سي درياههَ سڪي ويا.
روندي روندي ساجهر ٿي وئي،
نيڻين لڙڪ اٰٿاههَٰ سُڪي ويا.
جنهن هو توکي ڪيڏو ساريو،
تنهن مومل جا چاههَ سُڪي ويا.
ڇوليون، ڇوليون پوتر پاڻي،
سنڌو ڌارا، آههَ، سُڪي ويا.