شاعري

آخري سِٽ لکڻ ڏي

هن ڪتاب ۾ نزاڪت، سُونهن سان ڀريل نفيس ۽ سھڻن لفظن جي مالها پويل آهي. شاعريءَ جي مڙني صنفن تي تمام خوبصورت طريقي سان فني و فڪري حوالي سان شاعري سرجي وئي آهي. مخدوم آسيہ جي شاعري پڙھي لڳي ٿو تہ ڏات سنڌ جي ھوائن سان خوشبو جيان مھڪندي هن وٽ آئي آھي. آسيہ جي شاعري ڪنوارين جيان ھار سينگار ڪري سونھن ڀري سرھاڻ ٿي آئي آھي! جنھن کي پڙھڻ سان اندر ۾ ھڪ نئون احساس جاڳي ٿو.

Title Cover of book آخري سِٽ لکڻ ڏي

ايندا ايندا جوڳي ايندا،

ايندا ايندا جوڳي ايندا،
مون کي پاڻ سان گڏ نيندا،
مرلي وڄائي ڳيت ڳائي،
منهنجي دک تي دانهيندا.
ايندا.... ايندا جوڳي ايندا.

ڌرتيءَ تي، ڌرتيءَ جا وارث،
پکڙا هتي رساهيندا
منهنجي آشائن جهڙي،
سنڌ اچي سي ٺاهيندا
ايندا.... ايندا جوڳي ايندا.

ڦاٽي آهي مٽي جٿان،
تنهن کي لٽو پائيندا،
ڇڏي پراڻا کڙتول ذهن،
نوان عمل ڪي ٺاهيندا.
ايندا.... ايندا جوڳي ايندا.

جنازي منهنجي تي روڳي،
ڳوڙها ڪيڏا ڳاڙيندا،
سرد ٿي ويل جسم تي،
اجرڪ آڻي چاڙهيندا.
ايندا.... ايندا جوڳي ايندا.
هو جنهن نڪتا ڳولا ۾،
منزل سا ئي ماڻيندا،
جنهن سين گهر ۾ برڪت ٿئي،
اهڙو چوپايو ڌاريندا.
ايندا.... ايندا جوڳي ايندا.

جيڪي ديش سان ڪن غداري،
اهڙن کي جيل ۾ واڙيندا،
موهن سان جيڪي نه ملن،
اهڙيون سوچون ساڙيندا.
ايندا.... ايندا جوڳي ايندا.

گند، ڪچرو ڪا ناپاڪي،
سنڌوءَ ۾ هاڻي نه هاريندا،
جيڪي به ڪيا تن مون سين،
سي سڀئي وچن پاڙيندا.
ايندا.... ايندا جوڳي ايندا.
مون کي پاڻ سان گڏ نئيندا....