شاعري

آخري سِٽ لکڻ ڏي

هن ڪتاب ۾ نزاڪت، سُونهن سان ڀريل نفيس ۽ سھڻن لفظن جي مالها پويل آهي. شاعريءَ جي مڙني صنفن تي تمام خوبصورت طريقي سان فني و فڪري حوالي سان شاعري سرجي وئي آهي. مخدوم آسيہ جي شاعري پڙھي لڳي ٿو تہ ڏات سنڌ جي ھوائن سان خوشبو جيان مھڪندي هن وٽ آئي آھي. آسيہ جي شاعري ڪنوارين جيان ھار سينگار ڪري سونھن ڀري سرھاڻ ٿي آئي آھي! جنھن کي پڙھڻ سان اندر ۾ ھڪ نئون احساس جاڳي ٿو.

Title Cover of book آخري سِٽ لکڻ ڏي

ورهايل قوم

هو ورهايل سڀئي
طبقا طبقا، فرقا فرقا
ڪافر مسلمان جو جهيڙو
شيعي سُني جو جهيڙو
ڪنهن چيو: “سنڌ ڇو کنڊر ٿيندي ٿي وڃي”.
چيم: “سنڌي اهي رهيا ئي ناهن.”
هاڻي هي قوم ناهي
بس فرقا هن.... ٽڪرا، ٽوٽا
باقي بچيا آهن
هاڻ نه وڙهندا سنڌ ۽ سنڌيت لئه گڏجي؟
سنڌي رهيا ناهن
سُني، وهابي، شيعا بچيا
ڪيڏو به ڳولهي ڏسو دوستو!
سنڌيت اوهان کي نظر ئي نه ايندي
ورهايل واٽون
ورهايل رستا
نظرين ۽ نفرن تي جهيڙو
ذات پرستي
مذهبي ڪٽرپڻو
پنهنجي پيرن پاڻ ئي هنيل ڪهاڙا
ڏنگيل سنڌ پنهنجن جي
يرغمال
وڏيرن، پيرن، ڀوتارن ، ملن ۽ ڌارين وٽ
هاءِ ڇا ٿيندو؟
ٿيندو به ڇا؟
اُف هيءَ ورهايل قوم !