سنڌوءَ جي اکين ۾ واري آ،
ٿي نياڻي اڄ ڪا ڪاري آ.
اڃا ته رستو کُٽو به ناهي،
ڇو هينئر ئي تو همت هاري آ.
تو ڳالهه هُئي ڪئي ڌوکي جي،
سا به ڏاڍي مون کي پياري آ.
هِت رت سان هوليون کيڏن ٿا،
هِت ڪيڏي يار انڌاري آ.
تو اُڃ جي ڳالهه جڏهن به ڪئي،
ياد آئي ٿر جي ناري آ.
سُڏڪن ۾ ديس لئه دعا ڪئي ٿم،
هيءَ ڌرتي ڏاڍي پياري آ.
مون ڪچو گهر آ سهڻو ٺاهيو،
چيائون ڪيڏي ته سُٺي معماري آ.