چؤنڪ
مٿان کان ئي ڏس،
تري تائين نه تون،
پهچي سگهندين.
*
آئون رات آهيان،
ڪا تارن ڀري،
نڪرندو بس وهائو،
روشن ٿي وينديس.
*
آئون اوطاق خالي،
پيل ڇڳل موڙهو،
سڪل هوڏانهن دلو،
ڀڳل هيڏانهن در.
*
آئون گهُگهه اوندهه،
آئون آهيان روشني،
آئون سڙيل پروانو،
آئون پاڻ شمع.
*
مان ڳڙيل ڳوڙهو،
مان سُندر مُرڪ،
سڪ سڪ ۾ سُرڪ،
اندر ڄام شورو.
*
مان ئي پيرين پنڌ،
مان ئي ڪا ڊُڪ،
روڪيان ٿي رُڪ،
پاڻ ٿي ڇڄي پوان.
*
قيد جي ريل جون،
پٽيون ٿي اکيڙيان،
رات ٿي چوي ڏسي،
“وري هيمون آيو آ.”
*
دل وري دوکو ڪري وئي،
ڪنهن ڪنواري جي نڪ جو،
ڪوڪو ڪري وئي،
دل وري دوکو ڪري وئي.
*