بک هڙتال ۽ نام نهاد انقلاب
ڊاڪٽر قادر مگسي جي آزاديءَ کانپوءِ ٻه اهم ايونٽ ٿيا.
1) سندس طرفان مرڻ گهريءَ تائين بک هڙتال
2) سکر کان ڪراچي گورنر هاؤس تائين لانگ مارچ.
پارٽي جي سينٽرل ڪميٽي جو اجلاس ٿيو، ڊاڪٽر دودو مهيري جيل ۾ هو. ڪامريڊ حسين بخش ٿيٻو، حيدر شاهاڻي، ڊاڪٽر رحيم، چاچا محمد علي لغاري، ڊاڪٽر سومار، مان ۽ ٻيا ساٿي شامل هئاسين. ڊاڪٽر موقف رکيو ته پ پ سرڪا سنڌ جا مسئلا حل ڪرڻ ۾ ناڪام ٿي آهي. روايتي طريقن سان حق ملڻا ناهن. غير روايتي طريقا اپنائي قومي تحريڪ کي سگهارو ڪيون ۽ ڪجهه قوم کي حاصلات ڏيون. سندس راءِ آئي ته مان مرڻ گهڙي تائين بک هڙتال تي ويهڻ چاهيان ٿو. اجلاس ۾ سندس موقف جي مخالفت ٿي پر دليل بازي ۽ فيصلو مڙهڻ واري رواج سبب ۽ چاپلوس ماڻهن جي موجودگيءَ ۾ فيصلو ٿي ويو. هي به راءِ آئي ته اوهين اڪيلا ڇو ٻيا به ساٿي ويهن جواب ۾ چيائين ته مان اڪيلو ويهندس.
حيدرآباد پريس ڪلب آڏو بک هڙتال شروع ٿي ڪالاباغ ڊيم، امن امان، ڌارين جي آبادڪاري، سنڌين لاءِ روزگار جهڙا مطالبا رکيا ويا. سنڌي ٻولي کي قومي ٻولي جو درجو ڏيارڻ، سنڌين جي پئرا ملٽري فورس قائم ڪرڻ وغيره.
روزانو سنڌ جي مختلف علائقن مان وڏي انگ ۾ سياسي ڪارڪن اچي کيس گلن جا هار پارائيندا هئا، احتجاجي مظاهرو ٿيندو هو. ڪڏهن ڪڏهن پوليس متحرڪ نظر ايندي هئي چرپر تيز ڪندي هئي ته ڪارڪن جو وڏو انگ غائب ٿي ويندو هو ته وري ڪڏهن ليڊر شپ به غائب ٿي ويندي هئي.
هي سلسلو تقريباً 17 ڏينهن جاري رهيو ۽ بنا نتيجي جي ختم ٿي غيرسائنسي، شخصيت کي اُڀارڻ کانسواءِ ڪجهه به نه هو. سنڌ جي سياست جو هي الميو رهيو آهي ته جو ليڊر شپ فيصلا مڙهي حاصلات اجتماعي وٺڻ بجاءِ انفرادي وٺندي آهي. هڪ طرف سنڌ ۾ ڪنهن حد تائين پ پ خلاف راءِ جڙي ته ڊاڪٽر قادر مگسي قومي جدوجهد پيو ڪري ۽ سرڪار خاموش تماشائي بڻيل آهي. بک هڙتال دوران ظاهر آهي ته ماڻهو جو وزن گهٽجي ٿو، هو ڪمزور ٿيئي ٿو. اهڙن عملن ۾ مستقل مزاجي ۽ وڏي حدف جي ضرورت هجي ٿي. مثال طور بوبي سينڊس آئرش ريپبليڪن آرمي (آءِ آر اي) جو اڳواڻ جيل ۾ ان ڪري مرڻ گهڙي تائين بک هڙتال ڪئي ته هن ۽ سندس ساٿين کي دهشتگرد نه پر سياسي ڪارڪن تسليم ڪيو وڃي. سرڪار بضد هئي صاف مقصد هو، سياسي طرح سان انگريزن تي دباءُ هو پارٽي جو فيصلو هو ته هو آزادي جي تحريڪ وڙهي رهيا آهن، ڌرتي ڌڻي مزاحمت پيا ڪن هو دهشتگرد ناهن نيٺ 55 ڏينهن بوبي سينڊس شهيد ٿي ويو، اهڙي مرڻ گهڙي واري بک هڙتال نتيجا ڏنا اڳتي هلي آزادي جي تحريڪ سان ڳالهايو ويو، کين سياسي ڪارڪن تسليم ڪيو ويو. هتي قصو بنهه اُبتڙ هو ۽ پوءِ ڊراما به شروع ٿيا. هڪ ڪريڪر ڌماڪو به سو والن تي ڪرايو ويو ۽ چيو ويو ته ڊاڪٽر جي زندگيءَ کي خطرو آهي ۽ پوءِ جان ڇڏائڻ لاءِ ڳجهه ڳوهه ۾ رستا ڪڍيا ويا. عبدالسلام ٿهيم وزير هو آيو نالي ماتر ڳالهيون ٿيون ۽ هن چيو ته مان مٿي ڳالهيون پهچائيندس. بس پوءِ ڊاڪٽر رحيم ۽ ٻيا ساٿي ابراهيم جويو کي وٺي آيا جوس پياري مرڻ گهڙي واري بک هڙتال بنا نتيجا ڏيڻ جي ختم ٿي. اهڙي مرڻ گهڙي تائين بک هڙتال جسقم به ڪئي هئي، ڪراچي پريس ڪلب آڏو اُها به بُري طرح سان ناڪام ٿي ۽ پوءِ مختلف سياسي ڌريون يونائيٽيڊ نيشنل الائنس جي اڳواڻن کين جوس پياري بک هڙتال ختم ڪرائي.
اصل ۾ ٻاراڻا فيصلا ۽ ذاتي مفاد حاصل ڪرڻ لاءِ مرڻ گهڙي تائين واري بک هڙتال جو سنڌ ۾ اميج خراب ڪيو ويو. ماڻهن جو ويساهه ختم ٿيو. ليڊر جي ڪردار جي خبر پئي ته مان مسئلن جي حل تائين بک هڙتال ختم نه ڪندس ته پوءِ هٿ کڻي وڃڻ انقلابي سياست سان مذاق ٿي وئي. مان ان دوران ڪچن ڪئبنيٽ جو حصو نه هئس کوڙ سارا راز بعد ۾ ملڻ لڳا ۽ جڏهن به اُهي ساٿي ويهندا هئاسين ته شرمسار ٿيندا هئاسين ته ڇا پيا ڪريون.
1996ع ۾ ڊاڪٽر قادر مگسي شادي ڪئي، چيهي پيڊعيدن مان نالي وارو خاندان راڄپر فيملي مان اهو سندس ذاتي مسئلو هو سندس ٽين شادي هئي. اسين سڀ ساٿي ان ڪاج ۾ شريڪ ٿياسين ۽ ڄڃ سان گڏجي وياسين. سندس چوڻ هو ته سياست ۾ عورت کي پڻ عملي ڪردار ادا ڪرڻ گهرجي، اسين سهمت هئاسين.