ٿيو توسان جڏهن کان پيار آهي،
مون سان گدري واري ڪار آهي!
جيئن روئي ڪري ٿو رڙيون ڪو،
ڄڻ منهنجي اندر ڪو ٻار آهي!
پيو مون کي سدائين سارڻو آ،
ٿيو توکي ڪڏهن لاچار آهي؟
آ شام صبح ۽ رات و ڏينهن،
هر پل ۾ سڄڻ تنهنجي سار آهي!
تنهنجو ناز ۽ نخرو ماري ٿو،
تکي تير وانگي ته نهار آهي!
سوا تنهنجي پرين نٿي منهنجي سري،
مون توکي چيو هر بار آهي!
تون آهين ’مٺل‘ جو ئي ته مٺل،
مون سڀ کي ٻڌايو يار آهي!