معاف ڪر ’مٺل‘،
توکي ڀتو ڏئي،
ماٺ ڪرائڻ لاءِ،
مون وٽ،
ڪجهه به نه آھي.
منھنجي شڪل ئي نه،
منھنجا گُفتا پڻ،
منھنجي سڃاڻپ آھن،
تون پنھنجي شڪل ڏس،
تون جيڪو ڳالھائين ٿو،
اھو ڪَنُ ڏئي ٻڌندو ڪر،
تون جيڪو لکين ٿو،
اھو پاڻ به پڙھندو ڪر،
آئيني اڳيان بيھندين،
آئينو خوشامد نه ڪندئي.
خوشبوئن ۾،
پليو آھيان آئون،
ان ڪري مون تائين،
بدبوءِ گهٽ پھچندي آھي.
دل جون ڪي ڳالھيون،
ڪجهه آسون اميدون،
۽ ڪجهه ارادا پڻ،
ڪنھن سان به،
ونڊي نه سگهبا آھن پر،
ڪي سوال به،
ڪنھن کان به،
پڇڻ جھڙا به،
چاھيندي به،
پڇي نه سگهبا آھن!
مُرڪي،
کِلي،
محسوس نه ڪرائبا آھن.