ٻاڙائي ناھي ته صرف:
پاڻ کي سياڻو،
پاڻ کي پارکو،
پاڻ کي ڄاڻو،
پاڻ کي ماھر،
پاڻ کي بي عيب،
پاڻ کي تخليقڪار،
پاڻ کي نقاد،
پاڻ کي سنجيدو،
پاڻ کي عقلِ ڪُل سمجهندڙ،
پاڻ کي فيصلو ڏيندڙ،
پاڻ کي سمجهندڙن جي،
ٻاڙائي نه آھي،
جيڪو به اھڙو،
جيڪو به ايترو،
سياڻو نه آھي،
پاڻ ۾ صلاحيتون پيدا ڪري...
وڌي وئي وبا آھي،
کُٽي پئي وفا آھي.
ڇونه آيو ’مٺل‘ اڃا،
وڏي ڪئي جفا آھي.