مختلف موضوع

تُنهنجي تند تَنوار....

ڪتاب ”تنهنجي تند تنوار“ سنڌي ٻوليءَ جي نامياري اديب، ليکڪ، ناولنگار ۽ جديد صحافت جي اهڃاڻ ”سراج“ جي شاعري، ناٽڪ ۽ ترجمن جو مجموعو آهي. فهميده حسين لکي ٿي:
”سراج ادبي دنيا ۾ هڪ تخليقي فنڪار جي حيثيت ۾ قدم رکيو، هڪ ڪهاڻيڪار جي حيثيت ۾ پاڻ مڃايو، وقت جي اڪثر رسالن ۾ هڪ شاعر جي حيثيت ۾ شامل ٿيندو رهيو، هڪ مضمون نگار جي حيثيت ۾ ڪيترائي تخليقي مضمون ۽ تاثر لکيائين، ٻين ٻولين ۾ ڇپجندڙ تخليقي ادب کي ترجمو ڪري سنڌي ٻوليءَ جي دامن کي وسيع ڪيائين، تخليقي انداز ۾ تاريخي ناول لکيائين. ڪو وقت اهڙو به آيو، جو سنڌ ۽ سنڌي ٻوليءَ جي وجود، حيثيت ۽ رُتبي تي سوال ٿيا، تڏهن هن پنهنجي قلم جو رخ تحقيق ڏانهن موڙيو ۽ سنڌي ٻوليءَ جي قدامت، عظمت ۽ شاهوڪاري ثابت ڪرڻ لاءِ موهن جي دڙي جي مهرن کان وٺي، تاريخ جي مختلف دورن ۾ ان جي اوسر ۽ ارتقا جا پيرا کنيائين،“
Title Cover of book تُنهنجي تند تَنوار....

ياد ته هوندءِ.....

ياد ته هوندءِ.....
[گيت]

مُرڪ اُها جا ورهيه پراڻي،
پنھنجي چپن تي کولين ڇو ٿي؟
منھنجي منھن ۾ هر هر، جاني،
پنھنجو پاڻ کي ڳولين ڇو ٿي؟

ياد ته هوندءِ....
پريت ڇِني، تو ناتو ٽوڙي،
مون کان هو ڪيئن پلئه ڇڏايو!
منھنجي اکين جي هن ساگر ۾
هاڻ ته ڪو به ڪنارو ناهي،
پوءِ ڀلا هي تنھنجي اکين ۾
طوفانن جو اشارو ڇاهي؟

ياد ته هوندءِ....
نينھُن نھوڙي، تو منھن موڙي،
مون کان هو ڪيئن پلئه ڇڏايو!
اُڀ ۾ ڪارا بادل ڏِسندي،
وارن کي هي کولڻ ڇا جو؟
چپڙا چوري، مرڪ سَجائي،
اِنڊلٺ کي هي ڳولڻ ڇا جو؟

ياد ته هوندءِ....

مُرڪ کسي، تو دل کي ٽوڙي،
مون کان هو ڪيئن پلئه ڇڏايو!
چنڊ به هاڻي، دل جو ويري،
داغ پرائڻ ٿو سيکاري!
گھاوَ پراڻا ناسور بڻيا_
هاءِ، سي منظر ساري ساري!

ياد ته هوندءِ....
گھُنڊ وجھي، تو چَپَ ڀِڪوڙي،
مون کان هو ڪيئن پلئه ڇڏايو؟

[مھراڻ_4، 1959ع]