سامي سندا سَلوڪَ
درس محبت ٻڌائي ويو،
امڙ، ابي لاءِ مٺڙو هيو،
شڪارپور ۾ ئي وڏڙو ٿيو.
هندو، مسلم ڀائري ۾،
صاف ٻُڌايو شاعري ۾.
هر بيت ۾ ويدانيت آ،
هر انسان لئه وحدانيت آ.
ڪامُ ، ڪِروڌ جي ڇايا کان،
پري رهيو هو مايا کان.
رام، رحمان نه سندو ڪوئي،
نفرت ۾ نه هو بندو ڪوئي.
شاهه سچل جي واٽ هلندي،
سڀ کي ٻڌايان بات سلندي.
”سامي صاحب“ جو فڪر اهڙو،
”گوهر“ ڪري ٿو ذڪر اهڙو.