ٻاراڻو ادب

جاڳ او ٻالڪ جاڳ

گوهر سنڌي هميشه سنڌ جي مظلوم ٻارن جي حقن جي ڳالهه پنهنجن خوبصورت لکڻين ۾ ڪئي آهي. هو هڪ جاکوڙي ڪردار آهي، جيڪو پنهنجي وس آهر سموري سنڌ جي ٻارن ۾ تعليمي ۽ ادبي شعور پيدا ڪرڻ لاءِ پروگرام ڪوٺائي رهيو آهي. جيڪو هن وقت ٻالڪ ادبي فورم سنڌ جو مرڪزي اڳواڻ آهي. هو ٻالڪ ادبي فورم سنڌ کي وڌيڪ مضبوط ۽ اجاگر ڪرڻ لاءِ پاڻ پتوڙي رهيو آهي. سنڌي ٻاراڻي ادب جو خوبصورت شاعر، ليکڪ، ڪهاڻيڪار، گوهر سنڌي هن وقت به ٻارن لاءِ سهڻا، سهڻا نظم، گيت، بيت لکي رهيو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 5081
  • 855
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • گوهر سنڌي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book جاڳ او ٻالڪ جاڳ

سنڌي الف بي جي ٽيڙو پٽي

1. الف الف، اَک
ماکيءَ جي آهي،
سهڻي مَکِ.
2. ب بي، بَدَڪَ،
وٺنداسين توکان،
پنهنجا حَقَ.
3. ٻ ٻي، ٻُڪُ،
ياد ڪريو ٻارو،
اڄ جو سبقُ
4. ڀ ڀي، ڀِت،
ڇا ڀي ٿي پوي،
پڙهنداسين هِتِ.
5. ت تي، تارو،
رات جو آڪاش ۾،
ٽمڪي ٿو ٻارو.
6. ٿ ٿي، ٿيلهو،
هل ته هلون گهمڻ،
لطيف جو ميلو.
7. ٽ ٽي، ٽوپي،
پائن ٿا شوق سان،
احمد ۽ گوپي.
8. ٺ ٺي، ٺوُٺ،
گهم خيال سان،
ڪرين نه هيٺ.
9. ث ثي، ثواب،
هوشيار ٻارن جو،
ناهي ڪو جواب.
10. پ پي، پَڳَ،
ٺاهي ٻڌ ساٿي،
ڍڪي وارن چَڳَ.
11. ج جيم، جُتي،
اونداهيءَ ۾ کڻ،
ٻاري ميڻ بتي.
12. ڄ ڄي، ڄَڃَ،
پاڻي بنا ٿر سارو،
رُڃَ ئي رُڃَ.
13. جهه جهي، جهرِڪي،
ڀڙڪو ڏئي اڏري،
ٻار پيو مُرڪي.
14. ڃ ڃي، مُڃَ،
علم کان سواءِ،
سڃ ئي سُڃ.
15. چ چي، چنڊُ،
ٻارو اوهان پاڻ ۾،
ٿيو کير کنڊُ.
16. ڇ ڇي، ڇَٽي،
ياد ڪر تو ٻارڙا،
الف_ ب جي پٽِي.
17. ح حي، حَجَمُ،
ماءُ پيءُ استاد جو،
ٻارو مڃيو حُڪُمُ.
18. خ خي، خَچَر،
ڏاڍو آهه خراب،
مليريا مَڇَر.
19. د دال، دَرُ،
ٻارن سان لڳي ٿو،
سهڻو گھر.
20. ڌ ڌال، ڌوٻي،
اسڪول کان نه هڻ،
ڪڏهن گھوٻي.
ڏ ڏال، ڏيڏر،
علم هوندي تون نه،
ڪنهن کان ڏر.
22. ڊ ڊال، ڊيل،
وقت جو ڪر قدر،
ايڏا نه ڏس کيل.
23. ڍ ڍال، ڍڳو،
ڄاڻ اسڪول جو،
بيل وڳو.
24. ذ ذال، ذرو،
ڪوڙ کان ڪر نفرت
ٻالڪ ٿيءُ کرو.

25. ر ري، ريلَ،
ترت ٿيءُ تيار،
اسڪول وڃ سويلَ.
26. ڙ ڙي، ماڙي ،
هڪ هٿ سان ڪانه،
وڄندي آ تاڙي .
27. ز زي، زنجير،
کائن ٿا ٻارڙا،
مٺڙو آ انجير.
28. س سين، سيٽي،
صبح جو اسڪول ۾،
ٻالڪ ڪن پي، ٽي.
29. ش شين، شينهن،
هئين سان هنڊاءِ.
علم سان رک نينهن،
30. ص صاد، صوف،
سنڌ اسان جي آ ،
دنيا ۾ معروف.

31. ض ضاد، ضَعيفُ
علم، ادب وارو،
سڏجي ٿو شَريفُ.
32. ط طوئي، طوطو،
لام تي ويهي هو،
ٻوليون ٻولي ٿو.
33. ظ ظوئي، ظَالمُ،
عادل ٿيندو ڪين ڪي ،
توڙي ھجي عَالمُ،
34. ع عين، عَينڪَ،
کڻي ڏي ٻالڪ،
چانهه جي چَينڪَ.
غ غين، غاليچو،
استاد آهي مالهي،
ٻار آ باغيچو.
36. ف في، فانُوس.
تعليم مان ڪڏهن،
ڪين ٿيو مايُوس.

37. ڦ ڦي، ڦيٿو،
اڃ ۾ سارو گلاس،
”سارنگ“ آ پيتو.
38. ق قاف، قَلمُ
هوشوءَ کي آ هٿ ۾،
آزادي جو عَلمُ.
39. ڪ ڪاف، ڪتو،
گھر جو پهريدار آ،
ڪڏهن ڪو نه سُتو.
40. ک کي، کَٽَ،
علم جا هت ڪيئي
ماڻيندين ڇَٽَ.
41. گ گاف، گڏهه،
مِينهنُ ۾ آ ٽميو،
غريب جو مَنهُه.
42. ڳ ڳي، ڳئون،
وڃو نه ٻارو .
اسڪول کان وئون،

43. گهه گھي، گھوڙو،
ياد ڪيو آ ٻارن،
ڏونءَ جو کوڙو.
44. ڱ ڱي، سڱَ،
تَڙ ڪرڻ سان،
ٺرن ٿا لڱَ.
45. ل لام، لَڪَڻُ،
چاڏيءَ جو لاٿو،
ٻارن ڍَڪَڻُ.
46. م ميم، مَسُ،
ٿَرَ تي ڪارا بادل،
هميشه پيو وَسُ.
47. ن نون، نَٿَ،
ماني کائڻ کان اڳ،
ڌوئبا آهن هَٿَ.
48. ڻ ڻوڻ، وَڻُ،
رڍن جو اچي پيو،
ڏس هو ڌَڻُ.

49. و واءُ، واڍو،
علم واري کان،
ڪير ٿيندو ڏاڍو.
50. هه هي، هاٿي،
ڪُوڙ کي هڻ ڌوڙ،
سچ وڏو ساٿي.
51. ء الف ننڍڙو،
تعليم پرائن ٿا،
ٻالڪ، ٻڍڙو.
52. ي يي يَڪو،
پٽي ٿي پوري،
سبق ٿي ويو پڪو.