شڪارپور جو سير
شڪارپور جو شهر گهمايان.
ڪوسٽر ۾ اڄ چڙهيا آهيون،
رستم موڙ کان مُڙيا آهيون.
کلندي ڳالهائيندي يارو،
پهچي وياسون جهٽ پٽ ٻارو.
افضل، فيصل، هوشو پيارو،
ڏسو شهر جو سهڻو نظارو.
سامهون ريل جي ٽيشڻ آهي،
ريل اچي پئي ڏسجو ٺاهي.
هاسپيٽل ۽ هاءِ اسڪول،
تاريخي جايون انمول.
”بيدل لائبريري“ آ اڳيان،
آءُ ڪتاب رسالا ڏيکاريان.
اجهوهي “لکي در” اچي ويو،
”جاني“ لاءِ ڄڻ ميلو مچي ويو.
سامهون ته آهن ڪيئي هوٽل،
واهه فالودو سهڻي بوتل.
هي آهي ”ديوان“ جو هوٽل،
ٿڌڙي قلفي کائون هل، هل.
ڏس ”مجيب“ قلفي کاڌي،
”سارنگ“ آهه مٺائي کاڌي.
هٿ ۾ هٿ ڏيئي هلنداسين،
”ڍَڪَ بازار“به گهمنداسين.
”شڪارپور جو آ مشهور آچار“،
ڏاڍو کٽو آ چون ٿا ٻار.
هر پاسي هت ميل مَتِل آ،
سهڻو سهڻو کيل رتل آ.
ڀڳڙن جا هي دڪان ٿا ڏسجن،
هل ته هلي ڪجهه اتان به وٺجن.
”گول مارڪيٽ“ اسٽوريٽ گنج،
ڪر نه ”صبور“ تون ايڏو رنج.
آيو ”هاٿي در“ ۽ سُڪَ پُلِ،
”حاجي“ ”سعيد“ ڪن ٿا هل.
گهمڻ هلون تاريخي ماڳ،
”گڻيش باغ“ ۽ شاهي باغ.
”اَٺ در“ ۽ نائين آ دري،
قديم تاريخ سان پئي آ ڀري.
”دائود پوٽن“ هي شهر اڏايو،
”شڪارگاهه“ مان شهر بڻايو.
شايد هن جهڙو نه ٿئي ڪو،
سنڌ ديس جو پئرس هو.
شعوري جوت جلائي ويا،
”نياز“ ”اياز“ ملهائي ويا.
شاعري ۾ تنهنجي ساک،
”سامي“ نيٺ ڦٽندي باک.
سنڌ پرست جوان اهڙا،
”الهه بخش“ ۽ ”قيوم“ جهڙا.
رهندي نه ڪائي ڪاري رات،
”مهراڻ“ ٻرندي علم جي لاٽ.
هي علم ادب جو شهر آهي،
روشن صبح جو پهر آهي.
گهمندي، گهمندي ٿڪجي پياسين،
”گوهر“ هاڻ سڀ گهر هلنداسين.
¯¯¯
_____________________________________________________
”سامي“ چئنراءِ لُنڊ شڪارپور(صوفي شاعر) (ساميءَ جا سلوڪ)
جنم 1743 وفات 1850ع
”نياز“ همايوني شڪارپور (قومي شاعر ۽ اديب)
جنم 1930-04-12 وفات 2003-01-03
”شيخ اياز“ شڪارپور (قومي شاعر)
جنم2 مارچ 1923ع وفات 28 ڊسمبر1997ع
عبدالقيوم شڪارپور ( شهيد ”قيوم منگي“)
(قوم پرست اڳواڻ)
جنم 01 آڪٽوبر 1954ع شهادت 22 جون 1998ع