ديس جو جوڌو
ساري گهر لاءِ ڄڻ سينگار.
ڀينر، ڀائر محبت ڪن ٿا،
ابو، امڙ چاهت رکن ٿا.
ڪتابن سان آ منهنجو پيار،
هر هر لهان تن جي سار.
روز پڙهڻ اسڪول وڃان ٿو،
استادن جي عزت ڪيان ٿو.
پڙهي جڏهن مان وڏڙو ٿيندس،
سنڌ سڄي کي ڀلڙو ڪندس.
“ڏاهر” ٿيندس “دودو” ٿيندس،
ديس پنهنجي جو جوڌو ٿيندس.
آءٌ ته آهيان ننڍرو ٻار،
ساري گهر لاءِ ڄڻ سينگار.