طوطو
طوطوآهي سڀ کي پيارو،
هر، هر مِٺُو پُٽَ پيو ٻولي،
ڳاڙهي، ڳاڙهي چهنب ٿو کولي.
هوشوءَ کي هو سڏ ڪري ٿو،
موٽي اَچ تون، گهر سڏي ٿو.
امڙ چويس ٿي موري کائيندين،
ڀيڻ چويس ٿي توري کائيندين.
مرچ ٽماٽا خوب ٿو کائي،
پينگهه ۾ ويهي لُڏي ڏيکائي.
ڌيان سان ڳالهيون ويهي ٻڌي ٿو،
طوطو مون کي خوب وڻي ٿو.
”گوهر“ جي ٿو دل وندرائي،
ٻول نوان ٿو روز سڻائي.