”ماڻهو ٿو ٺاهيان“
”ڇا ٿو ڪرين؟“
”چري ماڻهو ٿو ٺاهيان!“
”ڪيئن...؟“
”جيئن تون ۽ مان ٺاهيا ويا آهيون!“
”اِهو ڪيئن؟“
”ڏس! هيئن.....“
”اهو غلط ڪم آهي!!“
”اهو غلط يا صحيح پر تون ۽ مان ٻئي ائين ئي ٺاهيا ويا آهيون“
”مطلب.....؟“
”مطلب... تنهنجو پيءُ ماءُ... ۽... منهنجو پيءُ ماءُ پاڻ ۾ ائين ئي مليا آهن ته پوءِ تون ۽ مان ٻئي ٺهيا آهيون“
”تو ۾ ذرو به شرم حياءُ ڪونهي..... تون منهنجي ۽ پنهنجي پيءُ ماءُ لاءِ ايترو ڪِنو ٿو ڳالهائين.....“
”پر سهڻا! اها ته حقيقت آهي... تون ڪاوڙجين ڇوٿي.....؟“
”نه اِها حقيقت نه پر، بي حيائي آهي..... مان تو جھڙي بي حياءُ سان هاڻي نه رهنديس.“