شڪارپور جي ڀوتارڪي سياست جو ڪلچر
شڪارپور ۾ غوث بخش مهر جي سياست ميڪاولي نظريي وانگر آهي، جيڪا هميشه اقتدار ۾ رهڻ جو ڏس ڏئي ٿي. غوث بخش مهر به هميشه اقتدار جي بستري تي آرام ڪندو رهيو آهي ۽ سياسي پَتا کيڏڻ جو ماهر سمجهيو ويندو آهي، ضلعي ڪائونسل شڪارپور شروع کان وٺي سندس سياسي جاگير سمجهي ويندي آهي، هن دفعي هن جو تير نشاني تان گُسي ويو آهي پر ان جي باوجود پنهنجي حامي وڏيرن کي ساڻ کڻي هلڻ ڪو هن صاحب کان سِکي. غوث بخش مهر شڪارپور کي ڇا ڏنو آهي؟ اهو سندس حامي ئي ٻُڌائي سگهن ٿا. بهرحال شڪارپور ۾ وڏي عرصي کان ساڳي قسم جي ڊرٽي پاليٽڪس هلندڙ آهي، جنهن شڪارپور جي تاريخي جوڙجڪ ۽ خوبصورت تعارف کي آلوده ڪري ٻوڙي ڇڏيو آهي. شڪارپور شهر سان شيخ صاحبان جيڪا جُٺ ڪئي آهي، تنهن کي به وساري نٿو سگهجي. تاريخي شاهي باغ جي نيلامي کان ويندي ڪوس گهر، صدر مارڪيٽ ۽ لکيدر ٿاڻي جي پويان سرڪاري ڍڪ وڪڻڻ ڪري شيخ صاحبان مٿان تاريخ جو فرياد داخل ٿيل آهي، ڏسون ته هو ڪڏهن ٿا ضمانت ڪرائين ۽ عوام آڏو سرخرو ٿين. شڪارپور ۾ پٺاڻن جي سياست به ڏاڍي عجيب آهي، آغا تيمور پنهنجي وڏڙن جي روايت کي برقرار رکندي شهر سان جيڪا پريت نڀائي، اها عوام کيس اليڪشن ۾ وياج سميت واپس ڪري ڇڏي ۽ هاڻ ان جي سياست جو ٽائٽينڪ ٻُڏي رهيو آهي. سومرن جي سياست جو لٿل سج وري اڀرندي نظر نٿو اچي ۽ ڪمارين لاءِ ڪهڙا ڪمينٽس ڏجن؟ اهي پنهنجي ابڙا قبيلي کي سنڀالين سوته وڏو مسئلو آهي پر جيڪڏهن پنهنجي تڪ مان ٻروچ_ڄاموٽ وارو فتنو ختم ڪرڻ ۾ ڪامياب ويا، تڏهن به هُنن گهڻو ڪمايو. جتوئي ڀائرن جي سياست منطقي انجام تي پهچي چڪي آهي، جنهن جو تازو مثال خانپور جي صوبائي تڪ تي ضمني چونڊ ۾ مليل شڪست آهي پر انهن جي مخالف ڀين جي سياست کي به متبادل نٿو چئي سگهجي، ڇاڪاڻ ته اها سياست به ساڳئي سياست جو حقو آهي، ٻيئي هڪ ٻيڙيءَ جا سوار آهن، فرق رڳو ونجهه کسجي وڃڻ جو آهي. بهرحال اهي سڀ ڳالهيون ٻڌائين ٿيون ته عوام جو احتساب ڪيترو نه ڪڙو ۽ سخت هجي ٿو، جيڪو وڏيرڪي ۽ ڀوتارڪي سياست کي پنهنجي اصل حيثيت ياد ڏياريندو رهي ٿو. شڪارپور هڪ تاريخي شهر ۽ انتهائي اهم ضلعو آهي پر روايتي ڊرٽي پاليٽڪس هن شهر ۽ ضلعي جو جيڪو حشر ڪيو آهي، تنهن کي لفظن ۾ بيان ڪرڻ ڏاڍو ڏکيو آهي. استاد بخاريءَ چيو آهي ته:
”هي قوم اُٿي پئي ته محشر کان تِکي آ“
چوڻ جو مقصد هڪٻئي کي سياسي طريقي سان شڪست ڏيڻ ۽ پنهنجي مٿان ڪيل تنقيد کي ذاتي نه پر سياسي سمجهڻ ئي هڪ بهتر جمهوري قدرن جي ٻوٽي کي سائو رکڻ ئي سٺي سوچ جواڀرڻ آهي، باقي ڀوتارڪي سياسي مان عوام کي ڪيترو فيض مليو آهي، اهو معاشري ۾ موجود سماجي ترقي ۽ سهپ مان لڳائي سگهجي ٿو. نظرين ۽ مقصد کان خالي سياست کان سمورو معاشرو غير سياسي ۽ بيزاريءَ جو ڏيک ڏئي رهيو آهي، موقعي پرست سياست چند گروهن کي ته فائدو ڏئي سگهي ٿي پر معاشري جي مثالي اُڻت نٿي ڪري سگهجي. ويهين صديءَ جي عظيم انقلابي ليڊر نيلسن منڊيلا بي بي سي جي پڇيل هڪ سوال، سياستدان ۽ ليڊر ۾ ڪهڙو فرق آهي؟ جي جواب ۾ چيو هو ته سياستدان ايندڙ اليڪشن لاءِ سوچيندو آهي، ليڊر ايندڙ نسلن لاءِ سوچيندو آهي. شيخ اياز خوب چيو آهي ته:
“سانگ سياست جا سمجهي، ٺاهه ٺڳيءَ جا ڊاهي،
ڪوئي آهي ڪوئي آهي، جيڪو سچ چوي.“