تصوف

صوفي لاڪوفي

تصوف، تصورِ الوهيت؛ شاهه لطيف ۽ صوفين کي سمجھڻ لاءِ لکيل هن ڪتاب جو ليکڪ پروفيسر ڪي ايس ناگپال آهي. مهاڳ ۾ امر جليل لکي ٿو:
”اسين اندران پنهنجي وجود ۾ صوفي ٿيندا آهيون، تصوف جا در تڏهن کلندا آهن جڏهن اسين باطني حسد، ساڙ، نفرت، ڪروڌ، ڪاوڙ، لالچ ۽ بدلي جي ڀاونائن کان آجا ٿيندا آهيون. جڏهن اسين پاڻ کي اتم ۽ اعليٰ سمجهڻ جي خوشفهمي مان آزاد ڪندا آهيون، تڏهن انسان جي ذهن مان ڀيد ڀاؤ نڪري ويندا آهن.“
Title Cover of book صوفي لاڪوفي

‘حال’ جو حال، شڪتي، قوت ۽ طاقت

سڀ ڪجھ حال آهي هي لمحو، ساعت ۽ هي گهڙي سڄي خوبصورتي، قوت ۽ ڪم جي سگهه هي هلندڙ ساعت آهي، جا اسين ڪڏهن محسوس نٿا ڪيون. سڀ ڪجھ ”هاڻي“ آهي، جتي توهان موجود آهيو، گهر ڪلاس، ٻني ٻارو، آفيس، رستو، باغ، نهر، يا سمنڊ– هي گهڙي ڀرپور جيئون، انجي اهميت سمجھون، جو ڪرڻو آهي پوري توجه، دل دماغ، شوق، اتساهه سان ڪيون. ڏسو پنهنجي پسگردائي کي، ڪيئن زندگي زنده آهي، آسمان کي به ڏسو، بادلن جي خوبصورتي يا اُس جو حسن، هوا ۽ پنن جون پاڻ ۾ سرٻاٽيون، گلن جو کلڻ ٽلڻ ۽ پوپٽن، ڀنڀورين ۽ پکن جون لاتيون لنوڻ!! ڪيڏي سندر آهي هي زندگي. حياتي ڀرپور ۽ زور دار طريقي سان وهي رهي آهي، هڪ پر سڪون نندي هلي رهي آهي، پنهنجي پياري رفتار سان زندگي روان دوان آهي. چاهه، اتساهه ۽ شوق سان ان کي جيئو، حصو وٺو ۽ اڳتي وڌائڻ ۾ ڪوتعميري ڪاج ڪيو. پنهنجون ڪارون ڪيو، وس ڪري ٻين کي همٿايو ۽ مدد ڪريو. ڪلهه، سڀاڻي کي ڇڏي فقط هن ساعت کي پڪڙيو، کنيل ڪم پوري اتساهه سان ڪيو، خوش رهو ۽ ڪارائتو ٿيو. سڄي حياتي ساب آ، معنيٰ مطلب واري آ، جيئو پريشان نه – سدا سرها هجو.