تصوف

صوفي لاڪوفي

تصوف، تصورِ الوهيت؛ شاهه لطيف ۽ صوفين کي سمجھڻ لاءِ لکيل هن ڪتاب جو ليکڪ پروفيسر ڪي ايس ناگپال آهي. مهاڳ ۾ امر جليل لکي ٿو:
”اسين اندران پنهنجي وجود ۾ صوفي ٿيندا آهيون، تصوف جا در تڏهن کلندا آهن جڏهن اسين باطني حسد، ساڙ، نفرت، ڪروڌ، ڪاوڙ، لالچ ۽ بدلي جي ڀاونائن کان آجا ٿيندا آهيون. جڏهن اسين پاڻ کي اتم ۽ اعليٰ سمجهڻ جي خوشفهمي مان آزاد ڪندا آهيون، تڏهن انسان جي ذهن مان ڀيد ڀاؤ نڪري ويندا آهن.“
Title Cover of book صوفي لاڪوفي

خدا ڪٿي آهي،Where is God?

مولانا جلال الدين رومي:
مون ڪارون ڪيون ته خدا کي مسيحي صليب تي پسان پر هو اتي نه هو.
مان مسلمانن جي مڪي وڃي ڪعبو ڏٺو، پر خدا اتي به نه هو،
مان پوءِ يهودن جي مڙهي سينا گاگ ويس،
۽ هندن جي مندر ۽ بتخاني ۾ کيس ڳوليم، پر خدا سندن سمجھ عقل کان مٿي هيو. مون فلسفين ڏانهن کان پڇيو هو پر هو به نه ٻڌائي سگهيا.
پوءِ مون پنهنجي دل ۾ ليئو پاتو پنهنجي اندر جي پاتال ۾ ڏٺو، هو مون کي مليو، مون کيس ڏٺو،
ته هو ٻيو ڪٿي به نٿو رهي،
فقط انساني قلب ۾ سندس واسو آهي.



رومي پنهنجي شاعري ۽ صوفين جي صحبت بابت چئي ٿو.
ڇا توسان اهو ڳجھ سليان؟،
اسين حسين چور آهيون،
جي دليون چرائن ٿا، ڪڏهن نه مڙن ٿا،
ڇو ته هو هُن هڪ جا دوست آهن،
درس ۽ واعظ جو دور ختم ٿي ويو،

هاڻي فقط دلن کٽڻ جو ڪم ڪيون ٿا،
جن کي بنا دير سنگهر ۾ سوڙهو ڪيون ٿا،
زهر کي ترياق ۾ مٽيون ٿا،
زحمتن کي رحمتن ۾ مٽيون ٿا،
سڀ سنڱ سنڱاوٽيون ٽوڙي،
۽ پرين پيارا، پڻ پنهنجو وجود پٺتي ڇڏي،
مبارڪ آهي اها شاعري جا مون کان سرجائي وڃي ٿي،
جا مان ڪيان نٿو، پر مون کان ڪرائي وڃي ٿي.


