ڪھاڻيون

ورهه جا روڳ

ذلفي زنئور پنھنجي سمورين ڪھاڻين کي انتھائي سادگيءَ سان پيش ڪيو آهي، فِڪري توڙي جذباتي طور هو بنهه سادو شخص آهي جنھن جو عڪس سندس ڪھاڻين ۾ نظر اچي ٿو. سندس ڪھاڻيون جيئن جو تئين واقعن تان نقش ڪيل آهن جِن ۾ هُن پنھنجي احساسن ۽ محسوسات جا هلڪا رنگ ڀريا آهن.
ذلفيءَ! زندگيءَ جي جِن واقعن کي کڻي پنھنجي ڪھاڻين ۾ چِٽيو آهي، اُهي ڪنھن نہ ڪنھن حوالي سان سندس مُشاهدي ۾ آيا هوندا، هُن ڪٿي بہ اُنھن مُشاهدن جي تِکاڻ کي پنھنجي سادہ طبع سان گهٽايو ڪونهي نہ وري ڪٿي ڪنھن چالاڪيءَ جو مظاهرو ڪندي واقعن کي وڌائي چڙهائي پيش ڪيو آهي. اِهوئي سبب آهي جو سندس ڪھاڻيون سندس لاڙ جي سرزمين جيان ٿوريون ڪلراٺيل سھي پر ڳاڙهن چانورن جي خوشبوءِ سان هُٻڪاريل آهن.
  • 4.5/5.0
  • 547
  • 93
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ذلفي زنئور
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ورهه جا روڳ

پنهنجي پاران

منھنجي ڪھاڻين جا ڪردار منھنجي قلم جا محتاج ناھن ھوندا، جئين زندگي تسلسل رکي ٿي، تئين ڪھاڻي به پنھنجو تسلسل رکي ٿي. ڪھاڻي جو انت ڪھاڻي جو موت آھي.
گھڻو گھڻو اڳي شايد! ڪو ديوانو چنڊ جي چانڊوڪي ۾ ويھي ڪئين خواب سرجا ھوندا، چنڊ کي محبوب جي چھري سان ڀيٽا ڏني ھوندي. چمڪندڙ سنھري چانڊوڪي محبوب جا ڀاڪر/ بوسا ڀانيا ھوندس! ڪا مختصر ڪھاڻي لکي ھوندي ....۽ ھڪ ڏينھن فنا ٿي ويو ھوندو. ڪي سال صديون وري ڪنھن ٻي شخص انھي ڪھاڻي جي تسلسل کي کنيو ھوندو، جيڪو ان ديواني جي ڪھاڻي کان بنهه اڻ واقف ھوندو. ائين ڪھاڻي پنھنجو سفر طئي ڪندي موجوده دور ۾ پھتي.
ھر دور جي ڪھاڻيڪار پنھنجي ڌرتي، پنھنجي تھذيب، پنھنجي رھڻي ڪھڻي، رسم رواجن تحت ڪھاڻي ۾ نوان رنگ ڀريا پر اصل ۾ ھر ڪھاڻيڪار جو خيال ان پھرين ديواني ڪھاڻيڪار جي ڪھاڻي جو تسلسل ئي آھي.

ھن ڪتاب لاءِ جيتري مون جاکوڙ ڪئي، مان ئي ڄاڻان ٿو! پھرين سمجھندو ھيم ته حق سچ وڃي ادبي ادارن وٽ ئي بچيو آھي، باقي سڀ بڪواس آھي ! پر جڏھن ادارن سان ۽ ادارن جي سوٽيڊ بوٽيڊ فردن سان واسطو پيو، خبر پئي ته ادارن ۾ به فردن جي ڊگھي ٿاڦ مڙھيل آھي! خير، پاڻ ان تفصيل ۾ نه ٿا وڃون، ذڪر ٿا ڪيون چند انھن دوستن جو جن منھنجي ھن پهرئين ڪهاڻي ڪتاب ’’ورھ جا روڳ‘‘پبلش ڪرائڻ ۾ منھنجو ڀرپور ساٿ ڏنو.
ماما اظھر گاڏھي جيڪو طبيعتن/ مزاجي ماکي جي لار جھڙو مٺو آھي، ڏينھن رات ھڪ ڪري منھنجي ڪتاب پبلش ڪرائڻ لاءِ جيءَ توڙ ڪوشش ڪئي، جنھن جو مان ٿورائتو ھر گز ناھيان، ڇو جو ٿورا ٿورن سان لھي ويندا آھن محبتون اٽوٽ بڻجي پونديون آھن، هن سان نه رڳو دوستاڻو تعلق آھي ، پر محبت جو به اٽوٽ سلسلو ڳنڍيل آھي، جنھن ھڻي وڃي ھنڌ ڪيو. محترم سائين ضراب حيدر کان نه رڳو منھنجي ڪتاب لاءِ مھاڳ لکرائي ورتو ، پر ڪنول پبليڪيشن جو به وڃي توڙ ڪڍيو، ۽ سعيد سومرو سان منھنجو واسطو ڪرايو ۽ پوء بس! ماما اظھر گاڏھي پنھنجا ٻئي ھٿ مٿي ڪري بيھي رھيو. سعيد سومرو جيڪو ھڪ فرد جي حيثيت نه ٿو رکي پر پنھنجي ڪردار ۾ ھڪ مڪمل ادارو آھي ،جنھن کي مون ڪجهه وقت ۾ ئي پرکي ورتو ته ، ھو پنھنجي ڪم سان ڪيتري قدر مخلص آھي! ھُن نه رڳو منھنجن ڪھاڻين کي ڪمپوز ڪيو پر پروف جون غلطيون، ڪتابي ترتيب، ڪتابي خوبصورتي ، کان ويندي ڪٿي ڪٿي ڪھاڻين جي اصلاح به ڪرائيندو آيو، ته سر! ھتي ھيئن ڪجي يا ھونئن ڪجي ! مسلسل ڏينھن رات موبائل تي ڪال ، ميسينجر ۽ واٽس اپ تي زير زبر کان پيش تائين پروف جي غلطين کي سيٽ ڪرڻ ۾ ڀرپور ساٿ ڏنو. حالانڪ انھي کان اڳ منھنجو سعيد سومرو سان ڪو به تعلق نه ھو ، ۽ نه ئي ڄاڻ سڃاڻ، پر انھي ٿوڙي عرصي ۾ سعيد سومرو سان سالن جا دوستاڻا تعلق جڙي پيا آھن. آخر ۾ مان ڪنول پليڪيشن اداري جو تهه دل سان شڪر گذار آھيان.
ساٿ سلامت، سنڌ سلامت.

ذلفي زنئور
ڳوٺ فتح خان زنئور دادو
Feb 4/2/2020
Cell: 0310-8990959