ورهه جا روڳ

ذلفي زنئور پنھنجي سمورين ڪھاڻين کي انتھائي سادگيءَ سان پيش ڪيو آهي، فِڪري توڙي جذباتي طور هو بنهه سادو شخص آهي جنھن جو عڪس سندس ڪھاڻين ۾ نظر اچي ٿو. سندس ڪھاڻيون جيئن جو تئين واقعن تان نقش ڪيل آهن جِن ۾ هُن پنھنجي احساسن ۽ محسوسات جا هلڪا رنگ ڀريا آهن.
ذلفيءَ! زندگيءَ جي جِن واقعن کي کڻي پنھنجي ڪھاڻين ۾ چِٽيو آهي، اُهي ڪنھن نہ ڪنھن حوالي سان سندس مُشاهدي ۾ آيا هوندا، هُن ڪٿي بہ اُنھن مُشاهدن جي تِکاڻ کي پنھنجي سادہ طبع سان گهٽايو ڪونهي نہ وري ڪٿي ڪنھن چالاڪيءَ جو مظاهرو ڪندي واقعن کي وڌائي چڙهائي پيش ڪيو آهي. اِهوئي سبب آهي جو سندس ڪھاڻيون سندس لاڙ جي سرزمين جيان ٿوريون ڪلراٺيل سھي پر ڳاڙهن چانورن جي خوشبوءِ سان هُٻڪاريل آهن.