• هڪ نه وسرندڙ شخصيت
استاد غوث بخش ملاح سندس هم ڪلاسي دوست ۽ ساٿي هو، استاد صاحب سندس شان ۾ ڪجهه بيت چيا آهن جن مان چند بيت هتي تحرير ڪري رهيو آهيان.
1
اڄ تنهنجي عروج جو مون ويهي ڪيو ويچـــــــــــــــــــــــــــار
سيبتو، سُريلو، سهڻو سواءِ ڪنهن سنـــــــــــــــــــــــــــــــــيگار
مــــــــــــــڳ، مـــــــــيو، معتبر، هئيــــــــــــن بـــــــــلوچ بردبــــار
ڪـــاوڙيل ڏٺم ڪــــي نه ڪــي توڙي هئين ٻروچڪو ٻــــــار
عادي هئين عبادت جو توکـــي ڪافــــــــي هــــــــــو قــــــــــرار
مونسان ملي هر هر هلـــــي شوقون ڪيــــــــــا شڪـــــــــــــار
مند مٽبـــي ڪين هئــــــــــــي ڄـــــــــــڻ سدا هـــــــــــو بهـــــار
موهر ڇڪـي موت جــــــــي ڪــــــــري وئين خــــــــان خبردار
صدمين ۽ سورن جي ڏنئـي ججهي مــــــــــون جهونگــــــــــــار
غوثل غــــم نه ڪــــــــــــر اهڙا ڪئـــــــــــي عشق جا آچــــــار
ادا ملاح ڏيندئي ميــــــار جڏهن ملياســـــــــون محــــــــــــشر ۾
2
مرد تنهنجــــــــــــي مائٽــن ۾ هئــــــــي هاڪــــــاري هڪــــــــــل
پدر کـــي پيــــــارو هئين جو آهـــــي حاجــــــي محمد ڇُٽـــــــــــل
مير ســــــان محبت هئــــــي صـــــــــــــالح ســـــــــــاڻ سچـــــــــــل
علــــــــــي مــــــردان، ابــــو هــــــــو، بيگو خــــــــــان ۽ بنگُــــــــــــل
گل حسن نظر ســــــان نينهن هو بيشـــــــــڪ تنهن بچـــــــــــــــل
سليمان سان سڪ هئي ســـــــاڻ سونـــــــــي صدر سيفــــــــــــــل
ميــــوو، مٺو، مريد، مختيـــــــــار ۽ ملنگ ســــــــان محفــــــــــــــل
لائق، شفــي، شيـــــــر، کنڊو هئي خاصـــــــــي کــــــــــل کـــــــــــل
هــــاشم، حيدر، حسن بخش ۽ حاجـــــــــي ســـــــــان هلچـــــــــل
مبـــــــــارڪ يــوسف ڪمــــــــــال ۽ هئــــــــــي درڻ ســــــــان دل
رستــــــــــــم، تاجـــــــــو، طالــــــــب ۽ ڏوريــــــــو هــــــو ڏنــــــــــل
علـــــڻ، عطا محمد، علـــــــي محمد ۽ پيـــــــــارو هو پنهـــــــــــــل
غـلام سرور ســـــــان گڏ هئين قــــــاسم، قــــــــادر، پيـــــــــــــــارل
سهراب، علـــــــي شير، اوبـــــــــاهيو ۽ قـــــرب هو ڪـــــــــــــوڙل
مراد، مــــــــير حسن، ڌڻـــــــي بخش، جانـــــــــــي هو جــــــــــــــاڙل
صديـــــــــــق توســــــــــــان ســــــــاٿ ڏنو ۽ نبــــــــــاهيو نيــــــازل
سلـطــــــــان کـــــــــي صدمـــــــــــو رسيــــــــو ڏاڍو ڏک آ ڏتــــــــل
قول هئا قرب جا قائم خان، ڪريم بخش، قطب سان ڪـــــــــيل
دائـــــــــم دوســـــت مـــــحمد کـــــي درد آ ۽ پدر کــــي پـــلپـــــــل
سڀئـــــــي تنهنجــــــا سڄــــڻ هئا پر ادا گهور اٿئـــــي غوثــــــــــل
جــــــي تنهنجـــــا ٿــورا ٿيــــل ســـــي داخــــــل اٿـــــم دمـــــــاغ ۾