چڱو ٻار
تڏهن هر ڪو استاد مون کي ٿو چاهي،
مان اسڪول جو ڄڻ ته سينگار آهيان،
چڱو ٻار آهيان.
امڙ ۽ ابي جو چئي وان آهيان،
انهن جو ڳائيندو مان احسان آهيان،
مان تن جي ڳچيءَ جو سونو هار آهيان،
چڱو ٻار آهيان.
اُٿي صبح جو ڳُڻ خدا جو ٿو ڳايان،
ڪڍي سينڌ، سرمو اکين ۾ ٿو پايان،
صفائيءَ ۾ سڀني کان نروار آهيان،
چڱو ٻار آهيان.
مان ڪسرت جو ڪوڏيو مان جانٺو مان جوڌو،
وڏو ٿي پو ٿيندس مان هوشو يا دودو،
مان ”بزمي“ وطن سان وفادار آهيان،
چڱو ٻار آهيان.
” گل ڦل جولاءِ 1991ع“