ٻه رنگ
ڪنهن ويچاري جا وري بيڪار پٽ.
پنهنجي پنهنجي ڀاڳ جي هيءَ ڳالهه آ،
ڪي ٿين زردار پٽ ۽ ڪي ٿين نادار پٽ.
هڪڙا پٽ روشن رکن ٿا خاندان،
ڪي وري بڇڙا، برا، بدڪار پٽ.
پيءُ جون ٻنيون کپائي جي ڇڏن،
لعنتن جا سي ٿين حقدار پٽ.
جيڪي رستن تي رلي پنندا وتن،
شل نه ڪنهن جا هي هجن پينار پٽ.
پٽ اُهي جي پيءُ جي فرمان ۾،
ڪهڙا پٽ جيڪي هجن مردار پٽ.
بدفضيلت، بي ادب ڪهڙا ٻچا،
شل ڄمن ڪي هار مڻيادر پٽ.
صاف دل ، صالح، سدورا شل ڄمن،
اهڙا شل جيئندا وتن سردار پٽ.
عاق ناما جي لکائن پيءُ کي،
ٿين پيا ”بزمي“ سي بدڪردار پٽ.
(گل ڦل اپريل 1986ع)