سدا جيئي
جيئي منهنجو پاڪستان،
سدا جيئي پاڪستان.
پاڪ وطن آ جنت جهڙو،
ڏيهه نه هوندو ڪوئي اهڙو،
منهنجو آهي هي اعلان،
سدا جيئي پاڪستان
کوٽ نه کائڻ پيئڻ جي آ،
جهوري سڀ کي جيئڻ جي آ،
مانُ لهي ٿو هت مهمان،
سدا جيئي پاڪستان.
سائي سهڻي ڌرتي منهنجي،
پرور کي آ پرتي منهنجي،
ڳايان ويٺو ٿو احسان،
سدا جيئي پاڪستان.
چاليهه سال حياتي ماڻي،
پنهنجن پيرن تي آ هاڻي،
پورو ٿي ويو هر ارمان،
سدا جيئي پاڪستان.
هر دل ۾ هت پيار پلي ٿو،
چاهت جو واپار هلي ٿو،
ڪنهن کي ناهي ڪو نقصان،
سدا جيئي پاڪستان.
چئن گلن جو گل دستو آ،
سهڻو سائو سر بستو آ
”بزميءَ“ جو آ من مستان،
سدا جيئي پاڪستان.