مالڪ
پنهنجي مهر ڪندين شل.
در تنهنجي تي سوالي آهيان،
سائل جي لهه سار، مالڪ!
پنهنجي مهر ڪندين شل.
تو ريءَ آهي واءُ نه ڪائي،
خالق خلقڻهار مالڪ!
پنهنجي مهر ڪندين شل.
جهڙو تهڙو تنهنجو آهيان،
ڪر ڏکيو ڏاتار! مالڪ!
پنهنجي مهر ڪندين شل.
شاعر تنهنجي شوق ۾ ويهي،
ٺاهي ٿو اشعار مالڪ!
پنهنجي مهر ڪندين شل.
” بزميءَ “ جهڙا ڪاڏي ويندا،
پرتا ٿي پينار مالڪ!
پنهنجي مهر ڪندين شل.
” گل ڦل نومبر 1995ع“