ٻاراڻو ادب

ڌرتيءَ تارا (ٻارن لاءِ شاعري)

اسان وٽ ٻاراڻي ادب تي ڪم گهٽ ٿيو آهي. نامياري شاعر نثار بزميءَ جو ٻارن جي شاعريءَ تي مشتمل ڪتاب ”ڌرتيءَ تارا“ پيش آهي، جيڪو سنڌي ادبي بورڊ پاران ڇپايو ويو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 4744
  • 801
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • نثار بزمي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڌرتيءَ تارا (ٻارن لاءِ شاعري)

ڀڃ پرولي

(ا) هڪڙي ناهيان
لشڪر آهي.
لشڪر جي لئه هڪ گهر آهي.
ظاهر ۾ ننڍڙي آهيان
مصريءَ جي ڄڻ ڳنڍڙي آهيان
منهنجي محنت ڳائڻ جهڙي
منهنجي ملڪيت کائڻ جهڙي
هر ڪو کائي
هر ڪو ڳائي.
مان ڇا آهيان ڪير ٻڌائي؟
(ماکيءَ جي مک)

هر گهر ۾ هوندو آهيان،
صاف صفائي ڳڻ آ منهنجو
منهنجي خدمت گهر ۾ ٻهڪائي،
۽ ڌرتيءَ کي ٿي چمڪائي
مان نه هجان ها
گند هجي ها
ماڻهوءَ جو ڇا مان هجي ها
تڏهن ته مون کي ويڍو بنائي
مان ڇا اهيان ڪير بڌائي ؟
( ٻهارو)

منهنجي ياري مان وڌائي،
مان وڌائي شان وڌائي،
غم ۾ ساٿي مان ئي آهيان
ڪنهن کي مان دک ڏيندو ناهيان
منهنجا دشمن
جاهل جاهل
جاهل جاهل
جاڻي تاڻي هوندو آهيان،
ماڻهن جو مان رتبو آهيان
چشمن تي ٿو
هر ڪو چائي
مان ڇا آهيان ڪير ٻڌائي؟
(ڪتاب)

غافل کي هوشيار ڪريان ٿو،
سڀ سان ويٺو ڳالهيان ٿو
ماڻهن کي احساس ڏيان ٿو
عمر جو کاپو
مون وٽ آهي.
وقت جو ماپو مون وٽ آهي،
سڀ جو خدمت گار مان آهيان
گهر جو ڄڻ سينگار مان آهيان
ڀت سان رکيو آهيان لائي
مان ڇا آهيان ڪيرٻڌائي ؟

( گهڙيال)