انور هالائي
[b]شهر نامه
[/b]
هي شهر وڏن درويشن جو
علمائن جو دانائن جو
هي شهر سٺن فنڪارن جو
علم و ادب جي ڀنڊارن جو
هي شهر سخن شهپارن جو
۽ ذهن رسا معمارن جو
هي شهر مٿيرن مردن جو
شهبازن جو سرويچن جو
هن شهر جي ڪهڙي ڳالهه ڪيان
هن شهر مٿان مان گهور وڃان
هن شهر جا ماڻهو موچارا
دل جا اُجرا بالا ڀولا
الفت وارا مٺڙا مٺڙا
آڌر ڀاءُ ۾ دل جا ڪشادا
ڳالهه ڪرڻ ۾ سادا سودا
قول اُنهن جا پورا پختا
ٿيندا جن جا ڪي لاڳاپا
سي ئي چوندا وهوا هالا
هن شهر ۾ ڪانهي تون ۽ مان
هن شهر مٿان مان گهور وڃان
هي شهر هنر جو راڻو آ
ڌنڌي جو هت چاماڻو آ
اخلاص هتي جو ناڻو آ
اخلاق هتي ساماڻو آ
ڪوئي نه هتي ويڳاڻو آ
هرڪو موتي داڻو آ
سڀ ڪنهن دل کي سيباڻو آ
هي شهر وفائن هاڻو آ
هن شهر جي نوڙي خاڪ چمان
هن شهر مٿان مان گهور وڃان
هت ديرو آ دلدارن جو
همدردن ۽ غمخوارن جو
ظاهر چهرو نادارن جو
پر دل جي سخي سردارن جو
پيار وفا جي سينگارن جو
خوشبو هاڻن گلزارن جو
روشن روشن جنسارن جو
قرب جي ڪاروبارن جو
هن شهر جي عظمت ڇونه مڃان
هن شهر مٿان مان گهور وڃان
هي شهر سکن جي وادي آ
۽ رشد وهديٰ جي گادي آ
نوح سندي آبادي آ
جو نيڪ عمل جو هادي آ
دل قرب، وفا لءِ ماندي آ
هت ڪوڙن سان ڪا تادي آ
سچ سچي کي آزادي آ
۽ شاه و گدا لءِ چاندي آ
هت هرڪو آهي تاب و توان
هن شهر مٿان مان گهور وڃان
طالب موليٰ مخدوم زمان
نالو روشن ان جو عيان
جنهن جو خادم سارو جهان
خدمت جنهن جي قول و زبان
ڏي ٿو سڀ کي دل سان امان
جرڪي جڳ ۾ روح روان
شان سندس مشهور زمان
بختاور اُن کي ڇو نه چوان
اُن تان صدقو ڇونه ٿيان
هن شهر مٿان مان گهور وڃان
ساري جڳ کان برتر هالا
شال جئي تا محشر هالا
سوڀيا وارو خوشتر هالا
سڀ جي دل جو گوهر هالا
گلشن گلشن گهر گهر هالا
منهن جو آهي دلبر هالا
تنهن جو آهي ”انور“ هالا
سڀ جو آهي روحِ روان
هن شهر مٿان مان گهور وڃان