مَـدَح مصطفى ﷺ
[/b]
ساري جڳ ۾ عربي سائين، اُتم تنهنجو شان آ،
وڏو اعليٰ افضل ڪَيَڙو، خدا تنهنجو مان آ.
وڻ ٽڻ ٻوٽا پکي ۽ ماڻهو توتي صلواة پڙهن ٿا،
حورون ملائڪ جن ۽ پريون تنهنجي اِطاعت ڪن ٿا،
تنهنجي شان جو شاهد خود، خدا جو قرآن آ.
ڏينهن ۽ رات خدا پاڪ کي بيٺي عرض ڪيائون،
مٺڙو محمد صه آڻ اسان ۾، چاهه منجهان چيائون،
خدا پاڪ ڏينهن رات تي، ڪيو احسان آ.
تنهنجي ڪري هيءَ ساري خدائي جانب جڙي آهي،
“مولابخش” ڀي شان تنهنجي ۾، شعر پيو ٿو ٺاهي،
“شيدي” چوي تنهنجو ٿورائتو هي سارو جهان آ.
-0-
[b]مَـدَح مصطفى ﷺ
[/b]منهنجا مرسل مديني وارا،
ساري دنيا جا سائين سهارا.
دل چوي ٿي ڏسان مدينو،
ڀريل سڪ سان آهي منهنجو سينو،
دل جي دانهن سڻو دلدارا.
ڪر ڪو پيارا پنهنجو ڪرم،
چمان اچي چپن ساڻ تنهنجو حرم،
جتي ڊيوٽي ڏين مَلَڪَ پيارا.
حب تنهنجيءَ ۾ جيئندو آهيان،
ڪري ياد مرسل روئندو آهيان،
پيا نيڻن منجهان وَهن نارا.
“شيديءَ “تي ڪر نُور نظارو،
“مولابخش” کي ڏيکار گُنبذ پيارو،
جتي لهندا مَلَڪَ هِن موچارا.
-0-
[b]مَـدَح مصطفى ﷺ[/b]
جوڙي جوڙ جهان جي هيءَ آهي ڌر ڌَڻي
پرينءَ جي پيار جي حاڪم هام هڻي،
ٻئي سرائون سيد کي ڏنائين خان کي کڻي،
ڪلمي واري ڪريم کي وئي ڳالهه وڻي،
ڀورل خاطر بڻي، آهي شاهي شفقت “شيدي” چئي.
اميد آهي عربيءَ ۾ اسان جي واهر ڪندو وير،
پُلصراط واري پتڻ کان پار ڪرائيندو پير،
ڪُلني سان ڪٺي هوندو محب منهنجو منير،
ڪري ضمانت ضعيفن جون کنڊون پياريندو کير،
اهڙو ٿيندو اعليٰ ڪم اڪسير، جو لهندا مونجهارا “مولابخش” چئي.