ڳجهارتون
• ڏيڻي: عضوي جي نر نالو ذات ٿيندس.
ڀڃڻيءَ جا بند:
عضوي جي: لڪير.
نر نالو: نصيب.
ذات: راهي
کول: لڪيرن ۾ نصيب لکيل آهي ته راهي ٿيندس.
• ڏيڻي: ذات نه نالو هو.
ڀڃڻيءَ جا بند:
ذات: جعفري.
نالو: آدم
کول: جا فري ڏٺم ته نالو آدم ئي نه هو.
• ڏيڻي: کڻ مال جي اڳيون ذات ٿئي.
ڀڃڻيءَ جا بند:
مال جي: کلي.
ذات: اوڏ
کول: کڻ کلي اوڏڙا ٿا وڃنين.
• ڏيڻي: ذات آئي ته نالو نه هو.
ڀڃڻيءَ جا بند:
ذات: سامت.
نالو: آدم
کول: سامت آئي ته ڪو آدم نه هو.
• ڏيڻي:توهان نه شهر، مان ذات ٿيندس.
ڀڃڻيءَ جا بند:
شهر: جهل.
ذات: راهي
کول: توهان نه جهليو مان راهي
ٿيندس
• ڏيڻي: وٺ مال جو ذات ٿئي.
ڀڃڻيءَ جا بند:
مال جو: چارو.
ذات: اوڏ
کول: وٺ چارو هُو اوڏڙا ٿئي
[u][b]ڳجهارتون (سُر سُهڻي)[/b][/u]
• ڏيڻي: جي ذات ڏٺئي ته مال جو ڪرين هان.
ڀڃڻيءَ جا بند:
ذات: ڪصر.
مال جو: ٿاهر
کول: جي درياءُ ۾ ڪصر ڏٺئي ته ٿاهر ڪرين هان
• ڏيڻي: نالي کي فقير جي ڏني هئي واڻڪي وڃي ها.
ڀڃڻيءَ جا بند:
نالو: درياءُ.
فقير جي: موج.
واڻڪي: هٽي
کول: جي درياءُ ۾ موج ڏٺي هُئي ته هٽي وڃي ها
ڳجهارتون (سُر مورڙو ميربحر)
• ڏيڻي: ڪپڙي جو نڪر هي به نالو ويندو فقيرن جو ڪير.
ڀڃڻيءَ جا بند:
ڪپڙي جو: پلاند.
نالو: بچل.
فقيرن جو: ٽولو
کول:پلاند جو نه ڪر هي بچل به ويندو پوءِ هن فقيرن جي ٽولي جو ڪير ڪندو.
• ڏيڻي: تون چور ڪپڙي جو وَهَٽَ جو گَاَههَ فقير جو ڇا ٿيندو.
ڀڃڻيءَ جا بند:
چور: ظالم.
ڪپڙي جو: وَرُ
وَهَٽُ: ڪچڙو.
فقير جو: ٽولو
کول: تون ظلم جي ور چڙهي وئين ته پوءِ هن ڪچڙي ٽولي جو ڇا ٿيندو.
ڳجهارتون (سُر ليلان چنيسر)
• ڏيڻي: شهر ليلان، وڃي نالو مرض ٿي.
ڀڃڻيءَ جا بند:
شهر: هٽڙي.
نالو: گدا.
مرض: گَرُ
کول: هٽ ڙي ليلان وڃي گداگر ٿيءُ
• ڏيڻي: مان جنگ جي ڪئي تون چور جي نه ڪر.
ڀڃڻيءَ جا بند:
جنگ جي: تُوبَ.
چور جي: ڦٽي
کول: مان توبهه ڪئي تون ڦٽي نه ڪر
• ڏيڻي: ڪتي جي نه ليلان، ڪاٺ جي ڪر.
ڀڃڻيءَ جا بند:
ڪتي جي: نڪر.
ڪاٺ جي: پينسل
کول: نڪر هتان وڃي پن سن ڪر
• ڏيڻي: مان ڇڏي تون ڪتي جي نه ڪر.
ڀڃڻيءَ جا بند:
مان: انا.
ڪتي جي: لوڌ
کول: پنهنجي انا ڇڏي، تون لوڌ نه ڪر.