چار گاريون
منهنجي اندر ۾ ويٺل کري منصف مون کي پنهنجي فيصلي کان آگاھ ڪري ڇڏيو ته،“غريب شخص جو ڪوبه ڏوھ نه آهي، ملڪ جو ڪو به قانون هاري کي سزا نٿو ڏئي سگهي.”
ٻيو گناھ قتل جو ئي هيو، شهر جي هڪ واپاري جي پٽ تيز رفتار گاڏي هلائي، هوٽل جي هڪ مزدور کي چيڀاٽي ڇڏيو هو، جنهن جي رپورٽ ۾ ڄاڻايل هو ته سيٺ جو پٽ نه نشي جي حالت ۾ هو نه ئي سندس گاڏي ۾ ڪا خرابي هئي. هوٽل جي مزدور يونين جي زور تي پوليس فرياد ته داخل ڪرائي هئي، پر واپاري جو پٽ گرفتار ٿيڻ کان اڳ ضمانت ڪرائي ورتي هئي، ۽ هو هڪ منٽ به ٿاڻي جي عمارت ۾ نه رهيو، اهڙي ڇڙواڳ ۽ خوني انسان کي قانون اڳواٽ ضمانت جو تحفظ ڏنو هو. جنهن جي ڪيل ڏوھ جو اڄ مون کي فيصلو ٻڌائڻو هو.
منهنجي اندر ۾ ويٺل کري منصف مون کي پنهنجي فيصلي کان آگاھ ڪندي چيو ته،“واپاري جي پٽ پيسي جي مڳي ۽ لاپرواهي سبب تيز رفتار گاڏي هلائي روڊ جي پاسي ۾ بيٺل هوٽل جي مزدور کي چيڀاٽي ماري ڇڏيو آهي، جنهن واپاري جي لاپرواھ پٽ کي سزا ملڻ گھرجي ۽ ڪوبه قانون ان کي سزا کان بچائي نٿو سگهي.
مون انصاف لکندڙ قلم کي هٿ ۾ کنيو، ڳوٺ جي چڱي مڙس جي وڏي وڪيل جي مضبوط دليلن کي سامهون رکيم، مون غريب شخص جي ڪيل نئين وڪيل جي ڪمزور دليلن کي به جانچيو. مون انصاف ڪندي لکي ڇڏيو ته،“ هاري کي ڳوٺ جي چڱي مڙس جي پٽ جي قتل ۾ ست سال سزا ڏجي ٿي، ڇو ته هاري پنهنجي ڏاند کي ڀنگ پياري مست ڪري ڇڏيو هو، جنهن جي ميڊيڪل رپورٽ ۾ ثابت ٿيل آهي. وڪيل جو هي دليل وزندار آهي ته ملزم هاري، زمين جي هارپ کسجڻ جي انتقام وٺڻ لاءِ چڱي مڙس جي پٽ کي پنهنجي ڀنگ پيتل مست ڏاند جي هٿان مارايو. اکين ڏٺل شاهدن موجب هاريءَ چڱي مڙس جي پٽ کي سامهون ايندو ڏسي پنهنجي ڏاند جي رسي مان هٿ ڪڍي ڇڏيو. هاري ڄاڻي واڻي ڏاند هٿان چڱي مڙس جي پٽ کي مارايو آهي.”
مون پنهنجي انصاف لکندڙ قلم کي وري وهايو ۽ لکي ڇڏيو ته، “حادثو اتفاقي ٿيو آهي”. منهنجي دماغ ۾ واپاري جي پٽ جي بچاءَ لاءِ وڙهندڙ وڏي وڪيل جا وڏا دليل موجود هئا، ۽ غريب مزدور جي وڪيل جا ڪمزور دليل ۽ خاموشي اڳيان هئي. مون لکي ڇڏيو ته،“واپاري جي پٽ جي ضابطي مان گاڏي نڪري چڪي هئي، جڏهن ته واپاري جي پٽ کي مزدور مارڻ جو ڪوبه شوق نه هيو نه ئي مزدور سان ڪا دشمني هيس. ان ڪري سيٺ جي پٽ کي باعزت آزاد ڪجي ٿو. مون پنهنجي انصاف لکندڙ قلم سان ٻنهي فيصلن تي صحيح ڪري ڇڏي.
منهنجي اندر ۾ ويٺل کري منصف هڪل ڪندي چيو ته، “اي نادان تو هر پاسي غريب کي ئي پنهنجي انصاف جي ڪاتيءَ سان ڪٺو آهي، تون وڏو ڏوهي آهين ۽ ڏوهن جي پيداوار آهين.” مون موٽ ۾ اندر ۾ ويٺل کري منصف کي چار گاريون ڏئي ماٺ ڪرائي ڇڏيو.
شايع ٿيل: عبرت مئگزين 08-08-1995