يونيورسل اسٽوڊيو: تفريح جو انوکو جهان

ٻئي ڏينهن صبح جو تيار ٿي اسان مشهور ”يونيورسل اسٽوڊيو“ ڏسڻ لاءِ وياسي. راجا مون سان گڏ هُيو پرَ اوچتو راجا کي هڪ فون اچي ويو، ڪنهن پُراڻي سنگتياڻيءَ جو، جنهن کيس ٻُڌايو ته هوءَ لاس اينجلس آيل آهي ۽ ڪجهه ڪلاڪ ساڻس گڏ گذارڻ چاهي ٿي. مون راجا کي چيو ته تون ڀلي پنهنجي دوست ڏي وڃ، مون کي يونيورسل اسٽوڊيو ڇڏ ۽ شام جو فارغ ٿي هتان ئي مونکي اچي کڻجان. اهڙي طرح راجا مونکي صبح جو ڏهين بجي يونيورسل اسٽوڊيو ڇڏيو ۽ گڏوگڏ مون کي “AAA” ڪمپنيءَ جو هڪ ڪارڊ به ڏنو جنهن جو هو ميمبر هُيو. اِهو ڪارڊ ڏيکاري مان يونيورسل اسٽوڊيو جي مختلف ماڳن (attractions) کي ڏسڻ تي ڊسڪائونٽ حاصل ڪري پئي سگهيس. “AAA” هڪ اهڙو ادارو آهي. جيڪو آمريڪا ۾ گهڻن ماڻهن جو سهارو آهي. اهڙا ماڻهو جيڪي ڪنهن مصيبت ۾ آهن انهن جو ڪوئي گهرڀاتي يا مٽ مائٽ هن اداري جا ميمبر آهن اُهي هن اداري کان مختلف حوالن سان مدد حاصل ڪري سگهن ٿا. جيڪڏهن ڪنهن جي گاڏي ڪٿي ڦاسي پوي ته هِن اداري کي فون ڪرڻ سان هِن اداري جي پئنل تي موجود مڪينڪ اُتي پهچي گاڏيءَ کي ٺيڪ ڪري سگهي ٿو، ائين چاٻي گم ٿي وڃي ته گاڏي يا گهر جي چاٻي ٺاهڻ لاءِ به مدد ملي سگهي ٿي. گاڏي جي رجسٽريشن جو مسئلو هجي يا ٻي حوالي سان ڪائي مدد، هي ادارو پنهنجي پينل تي موجود سهڪاري ادارن وسيلي مدد فراهم ڪندو آهي. ائين ئي يونيورسل اسٽوڊيو به “AAA” ڪمپنيءَ جي پئنل تي موجود هُيو ۽ ان جي ميمبرن لاءِ هتي خاص رعايت ڏنل هئي. يونيورسل اسٽوڊيوز کي “The Entertainment Capital of Las Angles” به چيو ويندو آهي، جنهن ۾ ٿيم پارڪ، اسٽوڊيو ٽوئر، سٽي واڪ، سئنيما ۽ ڪنسرٽس سميت انيڪ دلچسپيون موجود هيون. ٽي سال اڳ مان جڏهن آمريڪا آيو هيس تڏهن اورلينڊو جي يونيورسل اسٽوڊيو ۾ داخل ٿيڻ جي ٽڪيٽ مون کي 69 ڊالرن ۾ ملي هُئي، جڏهن ته هينئر “AAA” جي ڪارڊ هجڻ ڪري مون کي رعايت ٽڪيٽ 64 ڊالرن ۾ ملي ٽڪيٽ جي پويان لکيل هُيو ته هيءَ ٽڪيٽ استعمال ڪندڙ پنهنجي ذاتي سامان جي حفاظت ۽ انفرادي جسماني حفاظت جا خود ذميوار آهن. ٽڪيٽ تي اهو به لکيل هُيو ته هيءَ ٽڪيٽ يونيورسل اسٽوڊيوز ۾ منعقد ٿيندڙ خاص موقعن لاءِ ڪم نه اچي سگهندي. يونيورسل اسٽوڊيو ۾ رنگن، روشنين، دلچسپين، حيرت ناڪين، ٽهڪن، مُرڪن جو هڪ وسيع جهان آباد هُيو. جن ۾ اسٽوڊيو ٽوئر، اسٽوڊيو ٽوئر اسپيشل، The Adventure of curious george، واٽر ورلڊ، ٽرمينيٽرٽُو، Shrek 4-D، دي بليوز برادرس، يونيورسل اينيمل ايڪٽرس، The Simpsons ride revenge of the Mummy the ride، جُراسڪ پارڪ رائيڊ، اسپيشل اِفيڪٽس اسٽيجز، دي يونيورسل ايڪسپيرئينس سميت مختلف رنگ برنگ دلچسپيون شامل هيون. تقريباً پندرنهن رائيڊس مان، مان صرف ڇهه رائيڊس ئي ڏسي سگهيس ڇاڪاڻ ته مون وٽ وقت تمام ٿورو هُيو ۽ اهو ممڪن ئي نه هو ته مان چند ڪلاڪن ۾ دلچسپيءَ جا سمورا جهان ڏسي سگهان. يونيورسل اسٽوڊيو ۾ خريداريءَ لاءِ به وڏو جهان هُيو. يادگار شين، رانديڪن، ڪپڙن، موويز، ڪئميرائن ۽ ٻين انيڪ شين جا شاپس اسٽوڊيو ۾ موجود هُيا، جتي مختلف چهرن وارا خوبصورت ماڻهو خريداريءَ ۾ مصروف هُيا. چهري تي پينٽ ڪرڻ ۽ ماڻهن کي کلائڻ وارا آرٽسٽ الڳ پنهنجيون منڊليون مچايون ويٺا هُيا. ٻارڙن جي حفاظت جا الڳ اسپاٽ موجود هُيا. هنڌين هنڌين ڪيترائي ريسٽورينٽ به يونيورسل اسٽوڊيوز ۾ موجود هُيا جتي ناشتو، برگر، پيزا، چائنيز، بيئر، ڪولڊ ڊرنڪ، سنيڪس، چڪن، سُوئيٽ ۽ ٻيون کاڌي پيتي جون شيون موجود هُيون، هر ڪوئي پيٽ پوڄا ڪندي به نظر آيو. يونيورسل اسٽوڊيو ۾ ATM ڪارڊ، فرسٽ ائڊ، سيڪيورٽي، ٽيليفون بُوٿس جو بهترين انتظام نظر آيو. پنهنجو قيمتي سامان محفوظ جاءِ تي رکڻ لاءِ لاڪرس، معذورن لاءِ وهيل چيئرز جو به سُٺو انتظام ٿيل نظر آيو. يونيورسل پارڪ ۾ سگريٽ نوشيءَ تي پابندي هئي سواءِ ڪجهه مخصوص جاين جي، جيڪي مختلف هنڌن تي ٺهيل هُيون.
مان سڀ کان پهريان اسٽوڊيو ٽوئر، ڏسڻ لاءِ ڊگهي قطار ۾ بيهي رهيس. هي اسٽوڊيو ٽوئر دنيا جي بهترين ۽ مشهور ترين ٽوئرز مان هڪ آهي. قطار ۾ بيٺي مون ڏٺو ته منهنجي اڳيان بيٺل نوجوان جوڙا هر منٽ کان پوءِ چَپَ چپن ۾ ملائي ائين قرب ونڊي رهيا هئا ڄڻ سندن آس پاس ڪو هجي ئي ڪونه. ڊگهي قطار طئه ڪري اسان ٽن گاڏن تي مشتمل هڪ ريل ۾ ويٺاسي ۽ سفر شروع ٿيو. رستي ۾ هالي ووڊ جي قديمي فلمن جا بينر، يادگار تصويرون، اسٽوڊيوز ۽ مختلف سيٽ نظر آيا. هڪ هنڌ هڪ تباهه ٿيل هوائي جهاز ۽ ڀڳل ٽٽل عمارت نظر آئي، مختلف مشهور فلمن جا سيٽ، پراڻا شهر، گهاٽا جهنگل، فلمن ۾ استعمال ٿيل گاڏيون ۽ ڪيترائي اداڪار انهن مڙني شين جي وچ ۾ پرفارم ڪندي نظر آيا، جيڪي پڻ مصنوعي هُيا. اوچتو برسات اچي وئي، جيڪا پڻ مصنوعي هُئي، تلاءُ جي مٿان ڪاٺيءَ جي پل جو ٽٽڻ ۽ ٻيهر جُڙي وڃڻ، مطلب ته تمام گهڻا من موهيندڙ ۽ حيران ڪندڙ منظر منهنجي اکين ڏٺا. اڳتي هلي رهائشي علائقو نظر آيو جتي وري اداڪارن جي رهائش جو انتظام هُيو، اوبي وين ۽ ٻيا ٽيڪنيڪل شعبا به نظر آيا. گڏوگڏ ماضيءَ جي سُپر هٽ فلمن جا ٿيٽر به قائم ٿيل نظر آيا. اسٽوڊيو ٽوئر کان پوءِ مان ٽرمينيٽر ٽُو، جيڪو پڻ ٿِري - ڊي افيڪٽس تي ٻُڌل هيو ڏسي سگهيس، ”شيرڪ - D“ ۾ هڪ گڏهه جو ائڊوينچر هيو محسوس پئي ٿيو ڄن اهو گڏهه بلڪل توهان جي ڪن جي ڀرسان هينگي رهيو آهي ۽ سندس ناسن مان نڪرندڙ پاڻي توهان جي منهن کي لڳي رهيو آهي، ”هائوس آف هاررس“ ۾ هارر مويز جا جديد توڙي قديم ڪردار، ايتري تائين جو خاموش فلمن جا ڪردار، انهن جي چرپر ۽ پرفارمنس ڏسڻ لاءِ ملي. ”جُراسڪ پارڪ“ ۾ ڄڻ ته جيئرا جاڳندا ڊائنو سار اسان جي مٿان حملي آور ٿي رهيا هجن. ”اسپيشل افيڪٽس“ واري اٽريڪشن ڏاڍي دلچسپ هئي جنهن ۾ اهو ڏيکاريو پئي ويو ته هالي ووڊ جي يادگار فلمن ۾ اسپيشل سائونڊ افيڪٽس ڪيئن ڏنا ويندا آهن. هڪ ٽيبل تي هڪ ٻارڙو ٻنهي هٿن جي آڱرين سان آواز پيدا ڪري رهيو هو ۽ بعد ۾ ڏيکاريو ويو ته اهوئي آواز ڪيئن ماڻهن جي ڀاڄ واري منظر ۾ انهن جي پيرن جي آواز طور ڪتب آندو ويو. بهرحال هيءَ اٽريڪشن ڏاڍي دلچسپ هئي.
مان گهمي گهمي ڏاڍو ٿڪجي پيو هُيس. ايڏيون دلچسپيون ايڏيون حيرت ناڪيون، انسان جو دماغ دنگ رهجي وڃي. ماڻهو پنهنجي پنهنجي مستي ۾ مگن انهن سڀني دلچسپين کي سميٽي رهيا هئا. شامَ لڙي رهي هئي. مون کي بک به اچي ورايو هو سو اچي هڪ فرانسيسي فوڊ شاپ جو پاسو ورتو. ڏهن ڊالرن ۾ هڪ ماڻهوءَ جو کاڌو مليو، پَر کاڌو ايترو هو جو مان کائي کٽائي نه سگهيس مجبور اڌ کاڌو واپس رکي ڇڏيو جيڪڏهن راجا، مون سان گڏ هجي ها ته اسان ٻنهي جو پيٽ آرام سان ڀرجي وڃي ها. بهرحال مون سوچيو ته يونيورسل اسٽوڊيو جون جيڪي به خوبصورتيون آهن انهن سڀني کي ڏسڻ اڄوڪي ڏينهن ۾ ممڪن نه آهي ان ڪري بهتر اهو آهي ته دنيا جي هن شاندار تفريحي ماڳ کي الوداع چئي، اڳتي جو سوچجي. مون هڪ دفعو ٻيهر پنهنجي چوڌاري نظر ڊوڙائي. اڻ ڳڻيا ماڻهو، ڄڻ ته اڻ ڳڻيون دنيائون هيڏانهن هوڏانهن حرڪت ڪري رهيون هيون. شام جا پنج وڄي ڏهه منٽ ٿي رهيا هئا. مان يونيوسل اسٽوڊيو مان ٻاهر نڪري آيس. ٻاهر ايم اي راجا منهنجو مسڪرائيندي انتظار ڪري رهيو هو. هُو به ڏاڍو خوش هو ڇاڪاڻ ته هو هِڪ پُراڻي دوست سان گذريل ڪجهه ڪلاڪَ گهاري آيو هو. گهر پهچي ٿورڙو آرام ڪيو، رات جو اٺين بجي ڌاران راجا جي انڊين دوست جهانگير (پيزا شاپ وارو) جي گهر ڏانهن روانا ٿياسي.
جتي هُن اسان جي رات جي ماني جو اهتمام ڪيو هو. سندس گهر واري پٺاڻ نسل سان تعلق رکندڙ هئي. سندس نالو پروين هيو. هُو ٻئي اسان جي انتظار ۾ هُئا. اسان جي پهچڻ تي مُرڪي آڌر ڀاءُ ڪيائون، حال احوال ڏنائون، ورتائون، ساڻن ڪچهري ڪندي مون ڏانهن خيرپور مان سنڌ چلڊرينس اڪيڊمي جي پرنسپل ميڊم دُرِ بتول جو فون اچي ويو.
مون ساڻس حال احوال ڪرڻ کان پوءِ فون ڀاڀي پروين کي ڏنو ۽ ائين فون تي خواتين هڪ ٻئي سان ڪچهريءَ ۾ مصروف ٿي ويون ۽ اسان مرد پاڻ ۾ ڪچهري ڪرڻ لڳاسون. کاڌي جي ٽيبل تي هنن اسان جي لاءِ بهترين اهتمام ڪيو هو، هنن ٻنهي، اسان لاءِ قسمين قسمين کاڌا تيار ڪيا هئا. مانيءَ دوران ڪچهري ڪندي هنن چيو ته اسان جو گهر ننڍڙو آهي جنهن کي ڊهرائي پٺيان پيل خالي پلاٽ هن گهر ۾ ملائي وڏو گهر ٺهرائينداسي. مون دل ۾ سوچيو هِي هيترو وڏو ۽ عاليشان گهر جيڪڏهن ننڍڙو آهي ته وڏو گهر ڇا هوندو! لاس اينجلس ۾ راجا مسلسل سندن ئي ڊبل ڪئبن گاڏي استعمال ڪري رهيو هو. مانيءَ کان پوءِ ڪجهه دير ويهي اسان کانئن موڪلايو ۽ واپس اچي پنهنجي گهر سمهي رهياسي.

سفرناما

هوائيءَ جي هوائن مان