سفرناما

هوائيءَ جي هوائن مان

هن سفرنامي جو ليکڪ ناميارو پبلشر ۽ ليکڪ قربان منگي آهي. هو لکي ٿو:
”اوهان جي هٿن ۾ موجود هي سفر نامو ”هوائيءَ جي هوائن مان“ منهنجي آمريڪا جي ٻئين سفر جي ڪٿا آهي. آمريڪا ۾ رهي مون اتان جي سماجي لقائن کي جيئن ڏٺو انهن کي تيئن ئي قلمبند ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي. مون هي سفرنامو لکندي ڪٿي به ڪنهن مبالغي يا وڌاءَ کان ڪم ناهي ورتو. اُميد ته اوهان پڙهندڙ منهنجي گذريل سفرنامن جيان هن سفرنامي کي به دل جي ويجھو جاءِ ڏيندؤ.“
  • 4.5/5.0
  • 2407
  • 684
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • قربان منگي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book هوائيءَ جي هوائن مان

“ايڊلر پلانيٽوريم” ۾ ڪجهه پَــلَ

ٻئين ڏينهن صبح جو تيار ٿي فريد سان گڏ سندس آفيس آيس. فريد کي سندس آفيس پاران، الٽو سان مشابهت رکندڙ ٽُو ڊور ٽويوٽا گاڏي مليل هُئي، هيءَ ننڍڙي گاڏي هئي، جڏهن ته سلور رنگ جي وڏي گاڏي سندس فئمليءَ جي استعمال هيٺ هئي. آفيس ۾ انڊيا جي هڪ ديوان ڊاڪٽر سان ملاقات ٿي سندس نالو ”نيماليا“ هو. هُو هتي فريد جي آفيس ۾ ڪم به ڪري رهيو هو. ٿڌي طبيعت وارو نرماليا اردو، هندي اسپينش ۽ انگريزي ڳالهائي پئي سگهيو. فريد مٿس ذميداري رکي ته هُو مون کي اڄ ”پلانيٽوريم“ گهمائڻ لاءِ وٺي وڃي. ”ايڊلر پلانيٽوريم“ مشيگن ڍنڍ جي ڪناري واقع هُيو، ڊاڪٽر نيماليا مون کي پلانيٽوريم جي ٻاهران ڇڏيو ۽ چيو ته هُو منجهند جو هڪ بجي واپس ايندو.
مان ٽڪيٽ وٺي اندر داخل ٿيس. اندر وري ڪجهه حصن لاءِ الڳ ٽڪيٽ وٺڻي هُئي، جڏهن ته اڪثر حصا صرف انٽري ٽڪيٽ وسيلي ڏسي پئي سگهياسون. اسڪولي ٻارن جو تمام وڏو انگ اسٽڊي ٽوئر جي سلسلي ۾ گهمندي نظر آيو. پلانيٽوريم جي هر حصي ۾ وري مختلف سوالنامه اُتان حاصل ڪيل ڄاڻ متعلق موجود هُيا. جيڪي ٻارن جي ذهانت جي لاءِ جهڙوڪر تڪڙي امتحان وانگر هُئا.
جيتوڻيڪ ٻاهر سخت سردي هُئي پر اندر گرمي پد مناسب هيو. پلانيٽوريم گول ٺهيل هو چوڌاري شيشي مان مشيگن ڍنڍ جا منظر ڏسڻ ۾ پئي آيا. ڍنڍ جا خوبصورت منظر ۽ شڪاگو جون اوچيون عمارتون پلانيٽوريم جي اندران عجيب سونهن ڀريو منظر پيش ڪري رهيون هيون. پلانيٽوريم ۾ مختلف دلچسپيون ۽ حيرت ناڪيون موجود هيون. جن ۾ٿِرلنگ شوز، اسڪاءِ شوز، ريسرچ اينڊ ايڊوڪيشنل پروگرامز شامل هُيا. جڏهن ته هتي گفٽ شاپ، نيٽ ڪيفي، پبلڪ ليڪچر هال به موجود هئا. هِتي سال جي مختلف ڏينهن تي خاص ڏينهن به ملهايا ويا وڃن. جن ۾ “Annual President’s Breakfast” ۽ عورتن جا خاص ڏهاڙا پڻ شامل هُئا. چنڊ، ستارا، سيارا، ڪهڪشائون ۽ انهن جي ڳُجهه دريافت ڪرڻ جي سلسلي ۾ پلانيٽوريم ڪنهن عجوبي کان گهٽ نه هو. هي پلانيٽوريم دُنيا جي تمام ٿورڙن پلانيٽوريمس مان هڪ آهي جيڪو انسانن جي، خلائي کوجنا جي مختلف رخن کي سامهون آڻي ٿو ۽ ان سان لاڳاپيل ڪردارن ۽ هيروز جي تاريخ کي پڻ محفوظ ڪري ٿو. هتي ئي “The Alder Planetarium’s Star Rider Theature”به موجود آهي جيڪو دنيا جي سڀ کان وڌيڪ ترقي يافته پلانيٽوريم ٿيٽرس مان هڪ آهي. وقت جي ڳُجهن کي هتي اچي حيرت انگيز انداز ۾ پروڙي سگهجي ٿو.
پلانيٽوريم جي مختلف دلچسپين ۾ اسڪولي ٻارڙا ۽ وڏا محو نظر آيا. ٻارَ مختلف تجربا ڪري رهيا هُئا. هِڪَ جاءِ تي دُنيا جي گولي ۾ اندر ٻَه ڪُرسيون رکيل نظر آيون مان اُني ڪرسيءَ تي ويٺس، ٻي ڪرسي تي گائيڊ ويٺي ۽ دنيا جو گولو بند ٿي ويو، انڌيرو ڇائنجي ويو ۽ پوءِ گائيڊ انڊيڪيٽر ٻاري شمسي نظام متعلق ڄاڻ ڏيندي رهي. ڏاڍو دلچسپ جهان هيو هِن پلانيٽوريم جي مختلف حصن جو، “Cosmic Collisions” اها دلچسپي هئي جتي چنڊ جي ٺهڻ جي ارتقائي عمل جي باري ۾ ڏيکاريو پئي ويو “Short for the Moon” پڻ اسپيس ايڊوينچر جو انوکو نمونو هيو.
پلانيٽوريم جي عمارت ٽن منزلن تي مشتمل هئي جنهن ۾ انهيءَ کان علاوه به کوڙ ساريون دلچسپيون موجود هيون. جن ۾ “One world one Sky” واري حصي ۾ ڏاڍو مزيدار ايڊوينچر موجود هيو. جڏهن ته “Fly me on the Moon” وارو حصو وري ٻارن جي دلچسپيءَ جو مرڪز نظر آيو. جڏهن ته پلانيٽوريم ۾ پبلڪ لاڪرز، ويڊنگ پوائنٽس ۽ پارڪنگ جو به جوڳو انتطام نظر آيو.
پلانيٽوريم ۾ تمام گهڻيون دلچسپيون موجود هُيون ۽ مون وٽ ايترو وقت ڪونه هُيو جو سڀني جاين کي ڏسي پَسي سگهان. منجهند جو هڪ بجي کان اڳ ئي نيماليه اچي ويو هُن مون ڏانهن فون ڪئي (اڄ مان فريد طرفان ڏنل موبائل فون ساڻ کنيو آيو هئس) مان ٻاهر نڪري آيس، ٻاهر سخت سرديءَ منهنجي هڪ دفعو ٻيهر آجيان ڪئي. مان اچي گاڏيءَ ۾ ويٺس. ڳالهه ٻُڌائيندو هلان ته اُني وزيٽرس جن کي پنهنجيون گاڏيون نه هيون انهن لاءِ ٽرام جي شڪل جي هڪ بس جي صورت ۾ “Free Ride” جي سروس موجود هئي “Chicago’s free Trolley System” جي نالي سان هيءَ ٽرانسپورٽ سروس شڪاگو جي مختلف سياحتي ماڳن کي ڏسڻ لاءِ ايندڙ سياحن لاءِ مفت ۾ مهيا ٿيل هئي.