"Denny’s" جا ڪردار...... “هرشخص ڪهاڻي آ”
راجا جي ريسٽورينٽ تي هڪ عورت ويٽرس طور ڪم ڪندي هُئي. سندس جسم مردن وانگر مضبوط ۽ چال چلت به مردن وانگر هُيس مون کيس اڪثر محنت ۽ ڏکيا ڪم ڪندي ڏٺو، ان ڪري مون سندس نالو ”آئرن ليڊي“ رکي ڇڏيو ۽ جڏهن کيس چوندو هيس ته تون ”آئرن ليڊي“ آهين، ته هُوءَ تمام گهڻو خوش ٿيندي هُئي. هوءَ پنهنجي کاٻي ڪن ۾ گل هڻي گهمندي هُئي مون کائنس پڇيو ته ”انهيءَ گُلَ جو ڀلا ڇا چڪر آهي؟“ ته هوءَ وڏا وڏا ٽهڪ ڏئي کلندي ويندي هئي.
ريسٽورينٽ ۾ ٻه خوبصورت جاڙيون ڀينرون به ويٽرس طورڪم ڪنديون هيون. جن جي عُمر ارڙهن سالن کان گهٽ هُئي. انهن مان هڪ جو نالو ”سبرينا“ هيو. راجا اڪثر مذاق ۾ هڪ کي ٻيءَ جي نالي سان ۽ ٻيءَ کي پهرين جي نالي سان پڪاريندو هُيو ۽ ائين ماحول ۾ خوشگواريءَ جا گل ٽڙندا رهندا هُئا. راجا هنن ٻنهي ڀينرن کي ”خطري جون گهنٽيون“ به سڏيندو هو. منهنجي پڇڻ تي ٻڌايائين ته ٻنهي جي عمر ارڙهن سالن کان گهٽ آهي ۽ ارڙهن سالن کان گهٽ عمر وارين ڇوڪرين سان جنسي لاڳاپا رکڻ هتي جُرم آهي جنهن جي سزا ”جيل“ آهي انهيءَ ڪري هنن ٻنهي سان جيڪڏهن ڪنهن به کنئوس ڪئي ته اهو جيل ۾ هوندو، انهيءَ ڪري ئي هي ٻئي ”خطري جون گهنٽيون“ آهن.
خوبصورت ”امينڊا“ به هتي ڪم ڪندي هئي. جيڪا ڏاڍي کل مک هوندي هئي ۽ هتي ”سرور“ جي حيثيت سان ڪم ڪندي هئي. سندس عمر ويهه سال هُئي. راجا کيس منهنجي باري ۾ مذاق ۾ چئي ڇڏيو ته هو ته هي منهنجو دوست آهي جيڪو تنهنجي مٿان عاشق ٿي پيو آهي ويٽريس ”امينڊا“ راجا جي انهيءَ ڳالهه کي سچ سجهي ورتو هو پر پوءِ به هوءَ اڪثر مون سان اچي ويهندي هئي، کلندي ڳالهائيندي هئي ۽ ڪچهريون ڪندي هئي. هڪ دفعي مون ”امينڊا“ کان پڇيو ته ”تنهنجو ڪوئي بواءِ فرينڊ آهي؟“ چيائين ”ڪوئي؟“ جو ڇا مطلب! مان هن وقت تائين چار بواءِ فريند ڪري چُڪي آهيان. منهنجي پڇڻ تي هن ٻُڌايو ته هُن پهريون بواءِ فرينڊ چوڏنهن سالن جي عمر ۾ ٺاهيو هو. سورنهن سالن جي عمر ۾ هُن پهريون دفعو جنسي عمل جو مزو ورتو ۽ هينئر جيڪو سندس چوٿون بواءِ فرينڊ آهي اهو ساڻس ٺيڪ ڪو نه ٿو هلي. هُن ڏُکاري انداز ۾ پنهنجي هاڻوڪي بواءِ فرينڊ جي باري ۾ ٻُڌايو هو ۽ مون کيس چيو ته ”ڇو نه مان تنهنجو پنجون بواءِ فرينڊ بڻجي وڃان؟“ جنهن تي هُن وڏو ٽهڪ ڏيندو چيو ”تون نشي ۾ ته نه آهين؟“، بهرحال ”امينڊا“ سان ڏاڍو سُٺو وقت گذريو ۽ ساڻس کل ڀوڳ جو سلسلو جاري رهندو هُيو.
هڪ ٻي ڇوڪري جنهنن جو نالو ”ٽريسي“ هُيو، اُها هتي ”سرور“ جي حيثيت سان ڪم ڪندي هُئي. گول مٽول چهري ۽ ڀريل جسم واري هن ڇوڪري کي راجا ”دٻلو“ سڏيندو هيو ۽ سندس پڇڻ تي راجا کيس چوندو هُيو ته ”دٻلو“ جي معنيٰ آهي ”سهڻي“ جنهن تي هوءَ ڏاڍي خوش ٿيندي هئي. هڪ ٻي خوبصورت هوائي ڇوڪري به هتي ويٽريس جي حيثيت سان ڪم ڪندي هئي.ننڍي قَد ۽ خوبصورت ساروپن واري هن ڇوڪريءَ جو نالو “Shanon Molina” هيو. جنهن کي راجا پيار مان ”بدڪ“ چوندو هيو.
هڪ ٻي خوبصورت ويٽريس “Clisia” به اڪثر اسان سان مُرڪون ونڊيندي رهندي هُئي. هڪ ڏينهن مان ۽ راجا ”والڪينوز“ وڃڻ لاءِ پروگرام رٿي رهيا هئا سي ته هوءَ اسان جون ڳالهيون ٻُڌي اسان ڏي آئي ۽ چيائين ته ٽي ڏينهن اڳ هوءَ هيليڪاپٽر ذريعي ”والڪينوز“ جا آتش فشان ۽ انهن مان نڪرندڙ لاوو ڏسي آئي آهي. هُن ٻُڌايو ته هُنَ ” آءِ فون“ ذريعي اتان جي فوٽوگرافي به ڪئي آهي. پنهنجي ” آءِ فون“ ذريعي هن ٿڏي تي اهي فوٽو مون ڏانهن ميل به ڪري ڇڏيا.
هڪ ٻي ويٽرس جنهن جو نالو مونکي ذهن ۾ ڪونه ٿو اچي. اڪثر خماريل ۽ نشي ۾ ٻُڏل نظر ايندي هُئي ۽ اها ويٽرس اڪثر شام جو ”اتينا“ وٽ اچي گلائون ۽ سازشون ڪندي هُئي. ”اتينا“ اها ويٽرس هئي جنهن کي عليءَ نوڪريءَ مان فارغ ڪيو هو. جنهن سبب ئي هُوءَ راجا وارن سان چَپِ پئجي وئي هُئي. هوءَ راجا جي هوٽل مالڪ جي گهر جي سنگل ڪمرن مان هڪ ۾ رهندي هُئي پَر ان جو ڪرائو ڏيڻ بند ڪري ڇڏيو هئائين، اڪثر هوءَ پنهنجي گاڏي راجا جي گهر جي در اڳيان اچي پارڪ ڪندي هُئي ته جيئن راجا کي ڪاوڙ لڳي. راجا هن جي حرڪتن جي ڪري ڊسٽرب ٿيڻ لڳو هو. هن پوليس سان به رابطو ڪيو هو پر پوليس کيس چيو هو اهو ڪورٽ جو مسئلو آهي.
هڪ ٻي ”امينڊا“ به ريسٽورينٽ ۾ ڪم ڪندي هُئي جنهن کي اسان ”وڏي امينڊا“ ڪري سڏيندا هئاسون. هيءَ اهائي ”امينڊا“ هئي جيڪا علي ۽ راجا جي غير موجودگي ۾ ”انچارج مئنيجر“ طور به ڪم ڪندي هئي. سندس عليءَ سان سُٺا لاڳاپا هُئا ان ڪري ئي محض ”انچارج“ جي حيثيت سان به پاڻ کي هِن ريسٽورينٽ جي راڻي سمجهندي هئي. هڪ رات مان ريسٽورينٽ ۾ آيس ته سندس ڊيوٽي هئي، مون کي ڏسي هُن مرڪندي مون کي ميار ڏني ته مان سڀني جا فوٽو ڪڍيا آهن پر سندس فوٽو ڇونه ڪڍيو آهي؟! ۽ ان کان پوءِ سندس فرمائش تي مون سندس ڪجهه فوٽو ڪڍيا. ”امينڊا“ ڪنهن ٻي اسٽيٽ مان هتي آئي هئي ۽ هتي عليءَ کيس اِها نوڪري ڏني هئي. ”امينڊا“ ڏاڍي هوشيار ۽ محنتي ڇوڪري هئي. هن ٻُڌايو ته سندس بواءِ فرينڊ ڪنهن سبب جيل ڪاٽي آيو هو ۽ هتي ساڻس گڏ اچي هنن ڏاڍا ڏکيا ڏينهن ڏٺا. شروع ۾ هوءَ پنهنجي دوست سميت سمنڊ ڪناري خيمو اڏي رهي، بعد ۾ هُن سنگل ڪمرو ڪرائي تي ورتو ۽ هاڻ هو هڪ گهر ۾ رهي رهيا آهن.
ريسٽورينٽ جو بورچي ”چُچُو“ سڀني جي توجه جو مرڪز هوندو هيو. ننڍي قد ۽ سانوري رنگ وارو ”چُچُو“ ڏاڍو محنتي ۽ ماهر بورچي هُيو. سندس ماءُ به هتي ساڻس گڏ ”ڊش واشر“ طور ڪم ڪندي هئي. علي ”چُچوءَ“ جي تعريف ڪري کيس ٽيڪر ڏئي کائنس ريسٽورينٽ ۾ استعمال ٿيندڙ سامان جي “Inventry” کي اپ ڊيٽ ڪرڻ جو ڪم به وٺندو هو ۽ موٽ ۾ کيس “Inventry Manager” جو خطاب ڏئي ڇڏيندو هو ۽ گڏوگڏ کيس هڪ ويلي جو کاڌو به مفت ۾ ڏيندو هو. ”چُچُوءَ“ جي ماءُ کي سدائين اِها ڳڻتي هوندي هُئي، ته سندس پٽ سهڻو ناهي، سڀني سان گرل فرينڊز آهن پر ساڻس ڪائي ڇوڪري دوستي نه ٿي رکي. ”چُچوءَ“ جي به عجيب ڪهاڻي هئي. سندس هڪ زال ۽ هڪ پٽ به هيا هڪ ڏينهن ڪنهن ڳالهه تان ڪاوڙ ۾ اچي هن پنهنجي پٽ جا هٿ ساڙي ڇڏيا. جوڻس ڪورٽ ۾ ڪيس ڪيو، ڪورٽ ۾ هن بيان ڏنو ته ننڍي هوندي ڪنهن غلطيءَ تان سندس پيءُ به سندس هٿ ساڙيا هئا، ان ڪري هن پنهنجي پٽ جا هَٿَ ساڙيا. ڪورٽ کيس جيل موڪلي ڇڏيو ۽ جوڻس کانئس عليحدگي اختيار ڪري ڇڏي، هاڻي پٽ ساڻس گڏ هوندو آهي. مون ”چُچوءَ“ سان گڏ فوٽو ڪڍرايا جنهن تي هن چيو ته اِهي فوٽو مونکي موڪلي ڏجانءِ. مان چيو مانس ”ها موڪليندس پر ٿاڻي تي“ جنهن تي هُن ڇرڪ واري انداز ۾ٽهڪ ڏيندي چيو ”ائين نه ڪجانءِ يارَ!“.
هتي هڪ بورچياڻي ڪم ڪندي هُئي. هُوءَ عمر جي ننڍي هُئي ۽ اصل ۾ ميڪسيڪو جي هئي. راجا مٿس موهت ٿي پيو هو. سندس خيال هو ته جيڪڏهن اِها ڇوڪري راضي ٿئي ته هُو ساڻس شادي ڪري پنهنجو گهر آباد ڪري. راجا جو خيال هو ته ميڪسيڪن ڇوڪريون وفادار هونديون آهن. راجا مٿس ڏاڍو مهربان هوندو هو ۽ اڪثر کيس اوور ٽائيم به ڏيندو هو. ريسٽورينٽ ۾ هر خميس تي ايندڙ جهونن واري ميوزڪ گروپ جو هڪ جهونو ميمبر به وري ساڳي ڇوڪريءَ تي عاشق هُيو، هو اڪثر سندس لاءِ تُحفا وٺي ايندو هو.
ريسٽورينٽ ۾ بورچين کي وچ ۾ ريسٽ ڪرڻ لاءِ ڪلاڪ جي موڪل هوندي آهي. هڪ ڏينهن موڪل واري وقفي ۾ راجا، ميڪسيڪن بورچياڻيءَ کي هوٽل جي ٻاهران ڪار ۾ ويٺي ڪنهن ميڪسيڪن ڇوڪري سان فون تي ڪچهري ڪندي ۽ ٽهڪندي ڏسي ورتو ۽ وري ٻئي ڏينهن وقفي ۾ ٻنهي کي گاڏيءَ ۾ ڪلاڪ ڪچهري ڪندي ڏٺو، راجا جا ته ترائي نڪري ويا کيس هن ڇوڪريءَ سان شادي ڪرڻ جو آسرو هُيو پر اهو آسرو به ختم ٿيندي نظر آيس. ٻي ڏينهن جيئن ئي هُو جهونن جي گروپ آيو ته راجا جُهوني گٽارسٽ کي چيو ته ”تون ۽ مان ٻئي لُٽجي وياسي“ جهوني حيران ٿيندي پڇيس ته ”اِهو وري ڪيئن؟“ جنهن تي راجا کيس ٻُڌايو ته پاڻ واري بورچياڻيءَ کي اڳ ۾ ئي ڪوئي بواءِ فرينڊ آهي. تون ۽ مان ته اجايو جک پيا ماريون. جنهن تي جهوني ٽهڪ ڏيندي چيس، ”اها ته مونکي اڳ ۾ ئي خبر آهي، بس هاڻي اهو صدمو برداشت ڪر“.