ڪُونا جي ڪافي ۽ ڪلچرل فيسٽيول
”علي ڊرائيو“ جو هڪ چڪر هڻي، ٿڪجي هڪ ڪنڊ ۾اچي ويهي رهيس. ٿوي دير کان پوءِ مکيه رستي تي مختلف ننڍا ننڍا جُلوس ۽ فلوٽ اچڻ شروع ٿي ويا. هر فلوٽ جي سامهون انهن جي اداري جو بينر لڳل هيو.هڪ جلوس ڪونا ۾ پڙهندڙ فلپائينين جو به هيو. جُلوس ۾ شامل ماڻهو مختلف، رنگبرنگي لباسن ۾ هيا ۽ آس پاس وارن ماڻهن ۾ چاڪليٽ، ٽافيون ۽ ڪافي فليور واريون ٻيون شيون ورهائيندا ٻئي ويا. هڪ مخصوص هالَ ۾ ڪافي فيسٽيول جي تقريب رٿيل هئي، انهيءَ هال جي ٻاهران ئي مون کي پوڙهي فلپينو ملي وئي، هُن منهنجي لاءِ ۽ پنهنجي لاءِ ٽڪيٽون خريد ڪيون ڇاڪاڻ ته هال ۾ ٽڪيٽ ذريعي انٽري هئي. هال جي ٻاهران مون نظر ڦيرائي، مان اڪيلو ايشين نظر اچي رهيو هوس. مقامي توڙي ٻين اسٽيٽس کان آيل ماڻهن جا هشام هُيا جيڪي ”ڪونا ڪافي ڪلچرل فيسٽيول“ جي رنگن کي انجواءِ ڪرڻ لاءِ پهتل هُئا. هالَ جي سامهون واري کليل ايراضيءَ ۾ نوجوان ڇوڪرن ۽ ڇوڪرين جو هڪ ٽولو ”هوائي ڊانس“ ڪري رهيو هو. هالَ ۾ اندر داخل ٿياسون،سامهون ئي هڪ وڏي خوبصورت اسٽيج ٺهيل هُئي جڏهن ته حاضرين لاءِ ويهڻ جو ڪوئي انتطام نه هُيو، سڀئي بيٺي بيٺي اسٽيج پرفارمينس ڏسي ۽ ڊانس ڪري رهيا هئا. اسٽيج تي سڀ کان پهريان تقريرون ٿيون، ايوارڊ تقريب ٿي ۽ بعد ۾ ميوزڪ کي وقت ڏنو ويو (هيءَ ساڳي تقريب مون ٻن ڏينهن کان پوءِ ٽي وي چينل تي ڏٺي هئي) مان فلپينو سان گڏ ٻن ڪلاڪن تائين فيسٽيول ۾ گهمندو رهيس. هوائي ٽوئرزم اٿارٽي پاران اٺٽيهين سالياني فيسٽيول جي موقعي تي هڪ خوبصورت سووينئر پڻ شايع ڪيو ويو هو. جنهن ۾ اسٽيٽ آف هوائي جي گورنر، ميئر ۽ فيسٽيول پريزيڊنٽ جا پيغام پڻ شايع ڪيا ويا هئا. ڪونا ۾ ڪافيءَ جي پيداوار کي هڪ انڊسٽريءَ جي حيثيت حاصل آهي جنهن کي اسٽيٽ جي مڪمل سرپرستي حاصل آهي. ڪافيءَ جي اپت ”ڪُونا“ ۾ 1828ع کان شروع ٿي ۽ اهڙي طرح 2008ع ۾ ”ڪونا“ ۾ ”ڪافي جا 180 سال“ مڪمل ٿي رهيا هئا. ڪافي فيسٽيول جي موقي تي هر سال “Grand Parade Marshal” ايوارڊ ڏنو ويندو آهي. جيڪو ايوارد هن سال 2008ع ۾ هڪ 84 ساله بزرگ “Mitsyo Nagai” کي ڏنو پئي ويو. هي بزرگ 1977ع کان وٺي پنهنجي گهرواري ۽ ٽن ڌيئن سميت ”گرانڊ پيريڊ“۾ حصو وٺي رهيو هو، جيڪا پيريڊ هر سال مختلف فلوٽس جي صورت ۾ هِن موقعي تي منعقد ٿيندي پئي اچي.
ڪونا ۾ ڪافي جي پيداوار گهڻو ڪري اتر ۽ ڏکڻ ڪونا ۾ٿئي۽ زمينون جتي ڪافيءَ جي پيداوار ٿئي ٿي اهي “Kamehameha Schools” جي ملڪيت آهن. هي غير سرڪاري ٽرسٽ تحت هلندڙ اسڪول آهن. هي ٽرسٽ 1984 ۾ “King Kamehameha” جي پڙپوٽي “Princess Berince Pauahi Bishiop” پاران قائم ڪيوويو. ڪافيءَ جا وسيع کيت ”ڪونا ڪافي پروڊڪشن“ کي ليزنگ تي ڏنا ويندا آهن ۽ انهن مان حاصل ٿيندڙ آمدني هوائي جي ٻارن جي تعليم تي خرچ ڪئي ويندي آهي. ڪونا ۾ سالياني ڪافي ڪلچرل فيسٽيول جو آغاز 1970ع کان ٿيو. هن فيسٽيول کي هر سال مختلف حوالن سان، مختلف تقريبن جي صورت ۾ مختلف ڏينهن تي، مختلف جاين تي ملهايو ويندو آهي. هونئن ته ڪونا فيسٽيول ست کان سورنهن نومبر تائين ملهائبو آهي، پر اهڙي قسم جون مختلف تقريبون پهرئين نومبر کان ئي شروع ٿي وينديون آهن ۽ سورهين نومبر تائين ”ڪُونا“ جي مختلف جاين تي منعقد ٿينديون آهن. ڪافي فيسٽيول جي حوالي سان اهڙين تقريبن ۾ اسڪولي ٻارڙن ۾ ڪونا ڪافي اسڪالرشپ جي ورهاست، ٽريننگ ورڪشاپ، ڪافي فارم ۽ ملز جا ٽوئر پروگرام، ثقافتي پروگرام، مِس ڪُونا ڪافي ايوارڊ، ڪافي جي کيتن مان ڪافي چُونڊڻ جا مقابلا، ڪونا جي ماهر بورچين جي وچ ۾ ڪافي مان ٺهيل کاڌن جي پچائڻ جا مقابلا، ڪُونا جي ڪافي وائين جي ذائقي جا مقابلا، ڪافيءَ جي ٻجن، بوتن ۽ رنگن سان سينگاريل هٿ جي هنرن جا مقابلا، ڪونا ڪافي لائيف اسٽائيل جي حوالي سان پينٽنگس جا مقابلا، ڪافيءَ جي اُپت جي حوالي سان ٽرينگ جا ڪورس، ڪافي رقص جا مقابلا، ڪونا هسٽاريڪل سوسائٽي پاران منقعد ڪيل “Kona Cofee living historical farm tour” گُلن کي سينگارڻ جا مقابلا، ڪوناڪافي ڪائونسل پاران کاڌي پيتي جون تقريبون، ڪافي ٽيلينٽ نائيٽ، ڪافي ڊوڙ مقابلا، اسڪولي ٻاررن جي گرانڊ پيريڊ، مختلف ڳوٺن ۾ تقريبون، ڪافيءَ جي بُنيادي آبادگارن جي ياد ۾ تقريبون، مختلف جاين تي گرانڊ ميوزيڪل ڪنسرٽ، اشاعتون، پوسٽ ڪارڊ، ڪونا ڪافي ٽوئر، تصويري نمائشون ۽ ٻيون انيڪ دلچسپيون هِن فيسٽيول جون سالن کان حصو رهنديون ٿيون اچن. مون کي هن موقعي تي پنهنجي شهر خيرپور جون کارڪون ڏاڍو ياد آيون. جيڪي حڪومت جي عدم دلچسپيءَ جي ڪري پروموٽ ٿي نه سگهيون آهن. جيڪڏهن خيرپور ۾ ”ڪونا ڪافي ڪلچرل فيسٽيول“ جي طرز تي هر سال ”خيرپور کارڪن جو ثقافتي ميلو“ لڳايو وڃي. حڪومت پاران کارڪن جي آبادگارن کي گهربل سهوليتون، قرض ۽ تربيتون ڏنيون وڃن، کارڪن مان ٺهندڙ مختلف پراڊڪٽس جون فيڪٽريون قائم ڪيون وڃن، کارڪن ۽ ڇوهارن جي پرڏيهي واپار جا جوڳا بندوبست ڪيا وڃن، کجي جي حوالي سان کوجنائي ادارا قائم ڪيا وَڃن ته ڪوئي شڪ ناهي ته مُلڪان مُلڪ مشهوري رکندڙ اسان جي کجي گهٽ ۾ گهٽ خيرپور واسين لاءِ خوشحالي جو اهڃاڻ بڻجي سگهي ٿي.
ڪونا ڪلچرل فيسٽيول جي حوالي سان هن سالياني خوشيءَ کي ملهائڻ لاءِ هڪ بورڊ آف ڊائريڪٽرز ۽ ڪيتريون ئي سب ڪاميٽيون جُڙيل هُيون جڏهن ته مختلف ڪمپنين خاص ڪري ڪافيءَ جي صنعت، ڪافيءَ سان وابسته پراڊڪٽس ۽ ڪافي هائوسز جو سهڪار به هن سموري سفر ۾ شامل پئي رهيو. ڪونا جي ڪافي 2003ع کان آمريڪا جي وائيٽ هائوس ۾ پڻ باقاعدگي سان پيش ڪئي ٿي وڃي. هن سال ”مس ڪونا ڪافي – 2008ع“ جو ايوارڊ هڪ خوبصورت شاگردياڻي “Malia Pucong” کي ڏنو پئي ويو. اها ڳالهه به دلچسپ هُئي ته جاپان سان جاگرافيائي ويجهڙائيءَ کي ثقافتي واجهڙائيءَ ۾ تبديل ڪرڻ لاءِ گذريل جون ۾ ستين سالياني ”يوڪوهاما - هوائي فيسٽيول“ جي موقعي تي جاپان ۾ پڻ ”ڪونا ڪافي ڪلچرل فيسٽيول“ منقعد ڪيوويو،جڏهن ته ايندڙ سال لاءِ جاپان ۾ انهيءَ ميلي کي اڃان به وڏي پئماني تي رٿيو ويوآهي.هتي “Shawn Steimans” نالي ان نوجوان ليکڪ جو ذڪر ضرور ڪجي جنهن تازو ئي “The Hawaii Cofee Book A Gournment’s Guide from Konato Kauai” نالي هڪ تحقيقي ڪتاب لکيو آهي جيڪو ”ڪافي“ جي حوالي سان هڪ تحقيقي ٿيسز آهي ۽ هُو يونيورسٽي آف هوائي سان پوسٽ ڊاڪٽرورل فيلو جي حيثيت سان واڳيل آهي. مان ”علي ڊرائيور“ تي جهوني فلپينو سان گڏ ٻه ڪلاڪ کن هيلوڪي فيسٽيول جا ڪجهه رنگ پسي رات جو اٺين بجي “Denny’s” تي آيس. ريسٽورينٽ ماڻهن سان ڀريل هُيو، ڏاڍي رش نظر آئي، شايد اها رش اڄوڪي فيسٽيول جي ڪري هئي، مون ڏٺو ته علي، بورچيءَ جي ڊريس ۾ ڪوڪنگ ۾ مصروف هيوجڏهن ته ڊسٽرڪٽ مئنيجر مسٽر پريشانت وري بيري وارو ڪم ڪري رهيو هو. ڪالهه جيڪا ڇوڪري راجا وٽ انٽرويو ڏيڻ آئي هئي اُها به اڄ ڪم ۾ مصروف نظر آئي. ريسٽورينٽ ڏانهن ايندي مون ڪجهه دير اڳ رستي ۾ هڪ همراهه کي بينر سميت بيٺل ڏٺو هو. سندس هٿن ۾ جهليل بينر تي لکيل هيو. “X–lay need a bear” هُو پڪ سان ڪو موالي هيو ۽ نشي پتي جي کوٽ سبب بينر کڻي صدا هڻي رهيو هو. مون کي پنڻ جو اهو نئون طريقو محسوس ٿيو. رات جو جيئن ئي ريسٽورينٽ تي رش جهڪي ٿي مان ”امينڊا“ سان ڪچهريءَ ۾ ويهي رهيس. امينڊا مون کي چيو ته ايندڙ آچر تي سندس ڊيوٽي تان موڪل آهي ۽ هُوءَ انهيءَ ڏهاڙي تي مون کي گهمائڻ ڦيرائڻ وٺي ويندي مون سندس ٿورا مڃيا. رات جو ٽين بجي جيئن راجا ڊيوٽيءَ مان فارغ ٿيو ته اسان گهر واپس هليا آياسي.