منظر - ڇهون
(شاهي محل جو ٻيو ڪمرو)[/b]
(هُريشيو ۽ هڪ خادم ايندا آهن)
هُريشيو: هُو ڪهڙا ماڻهو آهن جيڪي مون سان ڳالهيون ڪرڻ چاهن ٿا؟
خادم: اهي ملاح آهن سرڪار. هُو توهان جو ڪوئي خط کڻي آيا آهن.
هُريشيو: انهن کي اندر اچڻ ڏيو. (خادم هليو وڃي ٿو) مان سمجهان ٿو ته معزز هيملٽ جي علاوه ٻيو ڪنهن جو به خط دنيا جي ڪهڙي به ڪُنڊ کان مون وٽ اچي سگهي ٿو.
(ملاح ايندا آهن)
پهريون ملاح: خدا حضور کي سلامت رکي.
هُريشيو: اهو توهان سڀني کي به خوش رکي.
پهريون ملاح: هي سڀ ڪجهه ان جي مرضي تي آهي. توهان جي لاءِ هي خط آهي. هي اسان کي انگلستان وڃڻ واري سفير ڏنو آهي. مان ڄاڻڻ چاهيان ٿو ته توهان جو نالو ئي هُريشيو آهي.
هُريشيو: (خط پڙهي ٿو)
هُريشيو!
جڏهن تون هن خط کي پڙهين ته هنن ماڻهن کي بادشاهه وٽ پهچائجان. هنن کي هُن کي هڪ خط ڏيڻو آهي. اسان جي ٻن ئي ڏينهن جي سفر بعد سامونڊي ڌاڙيلن حملو ڪيو. اهي پوري طرح هٿيار بند هئا. بچڻ جي ڪابه ڳجهه نه ڏسي ڪري اسان هنن سان مقابلي جو ارادو ڪري ڇڏيو. ايتري ۾ ئي ٻئي جهاز هڪ ٻئي جي ويجهو اچي ويا ته مان هُنن جي جهاز ۾ اڇل ڏئي هليو ويس ۽ هنن جو قيدي بڻجي ويس. هُنن اسان سان همدردي جو سُلوڪ ڪيو پر هي ته تون ڄاڻين ٿو ته هنن ايئن ڇو ڪيو آهي، هو مون کان ان جو ڪجهه معاوضو چاهين ٿا.
بادشاهه کي منهنجو هي موڪليل خط ڏئي ڇڏجان. تون مون وٽ ايترو جلدي اچ، جيئن تون موت جي خوف کان پناهه وٺي رهيو آهين. مان توسان گهڻيون راز واريون ڳالهيون ڪري توکي خاموش رهڻ جي تاڪيد ڪندس. هي ماڻهو توکي مون وٽ پهچائي ڇڏيندا. روزين ۽ گِلڊ نسٽرن اڃان انگلستان جي رستي ئي ۾ آهن. مون کي هنن جي باري ۾ توکي ٻڌائڻو آهي. اڇا خدا حافظ.
تنهنجو مخلص ۽ شڪر گذار
هيملٽ.
(هُريشيو ملاحن سان) اچو ساٿيو. اسان توهان کي اتي پهچايون جتي توهان کي هي خط ڏيڻو آهي. ان کان پوءِ توهان مون کي اتي وٺي هلجو جنهن کان توهان هي خط ورتو آهي.
(وڃن ٿا)