ناول

سيتا زينب

زيب سنڌي جو هي پهريون ئي ناول ”سيتا زينب“ بيحد مقبول ٿيو آهي. هن ناول تي اردوءَ ۾ ٽيلي فلم پڻ ٺاهي وئي ۽ هن ناول کي سال جي بهترين ناول جو ايواڊ پڻ ڏنو ويو. هن ناول کي شاهد حنائِي اردو ۾ ترجمو ڪيو آهي ۽ ان جا ٻه ايڊيشن ڇپجي چڪا آهن.
  • 4.5/5.0
  • 3233
  • 924
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • زيب سنڌي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سيتا زينب

سيتا زينب جو ڪريڊٽ سيتا ڏانهن وڃي ٿو! (مهاڳ)

ڪهاڻي لکندي جڏهن به مون پنهنجي رائيٽنگ ٽيبل جي اڳيان کڙڪيءَ جو بلائينڊر هٽائي ٻاهر ڏٺو، ته ٻاهر جو منظر پنهنجي گهرَ جي چنبيليءَ جي وڻ سبب مون کي خوبصورت ته لڳو، پر اهو منظر ٽيبل تي پيل ڪهاڻيءَ جي ڪينواس جيان ڏاڍو محدود نظر آيو. ڪهاڻي منهنجي ادبي زندگيءَ ۾ پهرين عشق جهڙو درجو رکي ٿي. اڻيتاليهه سال اڳ، ٻاراڻي ادب جي اڌ صفحي جيتري ڪهاڻي لکڻ کان وٺي، ويجهڙائيءَ وارن سالن ۾ طويل ڪهاڻيون لکڻ جي باوجود به اندر ۾ ڪا اڃ، ڪا تشنگي باقي رهجي ويندي هئي ۽ دل چاهيندي هئي ته عشق ۾ اڃا اونهون لهان. ڪهاڻيءَ کي وڏي ڪينواس تي پينٽ ڪيان، ناول لکان، پر ناول لکڻ جيترو وقت ئي نٿي ڏنو زندگيءَ!
زندگيءَ جي هڻ وٺ کان وقت ڦري ناول لکڻ شروع ڪيم، ته هڪ ڏينهن اوچتو بيمار ٿي پيس. درد جي شدت ايتري وڌي جو گهرڀاتين کي سڏي ڀرسان ويهاريم ته متان مري وڃان. ان وقت منهنجي اندر ۾ شدت سان اها خواهش پيدا ٿي هئي، ته جيڪر اهو درد دور ٿي وڃي ۽ مان اسپتال وڃڻ بجاءِ پنهنجي رائيٽنگ ٽيبل تي وڃي ويهان، جنهن تي منهنجو هي ناول ”سيتا زينب“ اڌورو پيل هو، پر درد جي شدت وڌندي ئي رهي. رات جو نوين وڳي منهنجي ڏيپلائي دوست، ڊاڪٽر محمد علي ميمڻ چيو، ”تنهنجو اڄوڪي رات ۾ آپريشن ٿيندو.“
سرجن وٽ ويس ته هن چيو، ”وڌيڪ وقت ناهي توهان وٽ. هڪدم آپريشن ڪرڻو پوندو.“ ان رات منهنجو آپريشن ٿيو ۽ مون کي جيئڻ جو وڌيڪ وقت ملي ويو.
اسپتالون مون کي ناهن وڻنديون. مان ٽي ڏينهن اسپتال جي ڪمري ۾ گذاري گهر موٽي آيس ۽ ڏهاڪو ڏينهن بيڊريسٽ تي رهيس. مون هروڀرو جي رڙ واڪي ۽ اخباري خبر کان سواءِ، خاموشيءَ سان وڃي آپريشن ڪرايو هو ۽ فقط ڪجهه ويجهن دوستن کي ئي خبر هئي، جيڪي طبيعت پڇڻ آيا هئا. منهنجي دوست سليم خان ديسوالي، جنهن منهنجي پهرين اردو ڊراما سيريل ”جانشين“ ڊائريڪٽ ڪئي هئي، تنهن بيڊ جي پاسي ۾ ويهي پنهنجائپ سان ڪچهري ڪندي چيو، ”يار، جلدي ٺيڪ ٿي ۽ وري مون کي ڪو نئون ڊرامو لکي ڏي!“ کيس چيم، ”ناول لکڻ شروع ڪيو اٿم. اهو لکي پورو ڪيان ته ڊرامو پوءِ لکندس.“ سليم ناول جي اسٽوري لائين پڇي. کيس ناول جي ڪهاڻي ٻڌايم ته سندس ڪَنَ کڙا ٿي ويا ۽ سندس هجت ۽ محبت مون کي انهيءَ ناول جي اسٽوري لائين تي ٽيلي فلم لکڻ لاءِ مڃائي ورتو. بيماريءَ جي بستري تان اٿيس ته، بيماريءَ واري حالت ۾ ڪيل وعدي کي پاڻي ڏنم ۽ ”سيتا زينب“ جي نالي سان ئي مون اردو ٽيلي فلم لکي سندس حوالي ڪري ڇڏي. اها ٽيلي فلم پاڪستان جي هڪ اهم ٽي وي چينل ARY تان ڪيترائي ڀيرا ٽيليڪاسٽ ٿي، پر پوءِ منهنجو هي ناول اڌورو ئي رهجي ويو.
اڻ پوري ناول کي ماهوار ”امرتا“ جي ايڊيٽر، منهنجي دوست فقير محمد ڍول قسطن ۾ شايع ڪري، مون کي اڳتي لکڻ لاءِ آماده ڪيو، پر ”امرتا“ جي ريگيولر نه نڪرڻ سبب، وري به هي ناول اڌورو ئي رهيو. اڌورائيءَ جي انهن وقتن ۾ هن ناول جا ڪردار ڪڏهن ڪڏهن اڪيلائين ۾ منهنجي اندر جي ليکڪ سان شڪايت ڪندا رهيا ته اسان بس رهياسين اڌورا اڌورا....! ۽ هن ناول جي مکيه ڪردار، سيتا لاءِ مون کي ائين لڳندو هو، ڄڻ مون ڪنهن زنده سلامت ڇوڪريءَ کي مصيبتن جي ڪنهن موڙ تي خطرن جي حوالي ڪري ڇڏيو آهي. پنهنجي ئي تخيل جي ڪردار سيتا منهنجي اندر جي ليکڪ کي شدت سان بيچين ڪرڻ شروع ڪيو. ان ڪري سالن پڄاڻان هي ناول مڪمل ٿيو آهي، ته هن ناول ”سيتا زينب“ جو ڪريڊٽ به، ناول جي تخيلي ڪردار سيتا ڏانهن ئي وڃي ٿو، جنهن جي ڪري هي ناول تڪميل تائين پهچي سگهيو.

[b]زيب سنڌي
[/b]11- ڊسمبر 2001ع
حيدرآباد