• جرئتمند ڪهاڻيڪار
عبدالسلام جي نثر ۾ جيڪا ڳالهه متاثر ڪندڙ آهي، اها سندس عوامي ٻولي آهي، هن جا ڪردار به عوامي آهن جيڪي اسان کي پنهنجي ڀرپاسي ۾ گهمندي ڦرندي نظر اچن ٿا. هن جي ٻاراڻين ڪهاڻين ۾ به گلاب ڇولن وارو، نواب بوٽ پالش وارو، رزاق قلفي وارو، شعبان مال چارڻ وارو وارا ڪردار هوندا آهن. هن جي ڪهاڻين ۾ مريخ جي دنيا نه پر هن ڌرتي واري دنيا هوندي آهي. هن جي ڪردار نگاري ايتري ته ڪمال جي هوندي آهي جوائين محسوس ٿيندو آهي ڄڻ ماڻهو پاڻ ڪهاڻي جو حصو هجي. سندس ٻاراڻي ادب جي ڪهاڻين کان وٺي وڏن جي ادب جي ڪهاڻين تائين ۾ هڪ پيغام ملي ٿو. هن جي ڪهاڻين ۾ وڻن جي ٿڙن تي نالا لکڻ، ڪينجهر جي ڪناري تي هٿ ۾ هٿ ڏئي گهمڻ، يونيورسٽي ۾ اوچتو پيار ٿيڻ، پوءِ هڪ جي زوري شادي ٿي وڃڻ جي ڪري وڇڙي وڃڻ جهڙا روايتي موضوع ناهن. (انهن موضوعن تي ايترو ته لکيو ويو آهي جو هاڻي پڙهي دل ڪچي ٿيڻ لڳي ٿي) پر سماج جي رهزني، مفاد پرستي، منافقت، ڌوڪيبازي، ظلم ۽ بربريت هن جا موضوع آهن. سندس ڪهاڻين جا ڪردار خميسو هاري، شمون مزدور، بچائي، زينب ۽ اهڙا ٻيا ڪردار آهن، جيڪي سماج ۾ زنده لاش بڻيل آهن ۽ وک وک تي ڀوڳين ٿا. هي جيڪڏهن رومانس تي به لکي ٿو تڏهن به سندس انداز روايتي نه ٿو هجي پر ان ۾ انفراديت ملي ٿي. هن جي ڪهاڻين جي پڄاڻي ۾ هڪ پيغام ملي ٿو. هن جي ڪهاڻين ۾ مذهبي تنگ نظري جي نندا وارا موضوع به ملن ٿا، تنگ نظر ماحول ۾ رهڻ جي باوجود لکڻ وقت هي ڪٿي به مصلحت يا خوف جو شڪار نظر نٿو اچي. هي جيڪو ڪجهه به ڏسي ٿو يا محسوس ڪري ٿو ان تي پوري ايمانداري ۽ جرئتمندي سان لکي ٿو.
عبدالسلام منهنجو دوست آهي پر مان دوستي کان هٽي ڪري اها راءِ ڏيان ٿو ته هي پنهنجي ٽهيءَ جو زبردست نثر نويس آهي. اسان وٽ اڪثر ڪري ڏٺو ويو آهي ته اهي ليکڪ جن کي مشهوري ئي ٻاراڻي ادب کان ملي ٿي اڳتي هلي اهي نه رڳو ٻاراڻو ادب لکڻ ڇڏي ڏين ٿا پر ان کي پنهنجي شان جي خلاف به سمجهن ٿا پر عبدالسلام ٿهيم نه رڳو مسلسل ٻارن لاءِ لکي رهيو آهي، پر ڊگهي عرصي کان جاتي مان ٻارن جو رسالو ‘روشن تارا’ به شايع ڪري رهيو آهي. سندس اها ڪميٽمنٽ سچ به تعريف لائق آهي.
واحد پارس هيسباڻي
ايڊيٽر
عبرت مئگزين
30.05.2013