ٿيندا شال سجاڳ،
مارو منهنجي ديس جا.
پنهنجي هٿن سان هو،
لکندا پنهنجو ڀاڳ،
مارو منهنجي ديس جا.
امن، پيار، خوشحالي جو،
ڳائيندا پيا راڳ،
مارو منهنجي ديس جا.
پوکن پيار جي پلي،
کائن سرنهن ساڳ،
مارو منهنجي ديس جا.
شاعري
چنڊ ڀڃي ٿو ڪَرَ
هي شاعريء جو ڪتاب سنڌ جي خوبصورت شاعر خادم گهڃو جي اڻ ڇپيل شاعريءَ تي مشتمل آهي.
- 4.5/5.0
- 4047
- 597
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- خادم گهڃو
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- سنڌسلامت پاران
- دوها
- ڪڏهن اينديئن ، منهنجي ديد ، تنهنجا ڏسي ٿي دڳ،
- وايون
- وار وکيري ٿي جڏهن،
- توسان رهـــــــــاڻيون،
- چنڊ ڀڃي ٿــــــــو ڪَرَ،
- توسان جــــــي مليس،
- آيون برســــــــــاتيون،
- دلڙيءَ جي دعـــــــا،
- ساھ اندر ســــــارون،
- نهاريان ٿـــــــــــو واٽ،
- توکي ســـــــــاري ڀُون،
- تون جي نه آهين سرتي،
- پرين پيـــــار سارو،
- ڏور جڏهن ويندينءَ،
- هيءَ سيـــــاري واءُ،
- ساٿ نه ڇڏ او سائين،
- زخم ڪُــــرن ٿا،
- ٻوڏ اچي جيئن ڪچي،
- ڏور ٿـــــــي رهي،
- ٿي وئـــــــــي اوير،
- چاهت جــــــا چارا،
- تـــــــوکي پڪاريان،
- منهنجي سڏ تي آءُ،
- توڙي آهي جھل،
- هر پـــــــــــل آ رهندي،
- ڪنڌ جھڪـــــــائي هيٺ،
- اڄ جھاتيون پاتيون،
- ساري رات مونسان،
- اکيون ماکيءَ لار،
- تون آن وراڻي،
- ڪين آئين دلدار،
- من ۾ منهنجي واسُ،
- کلي ڪئي کيڪار،
- منهنجي منٿ مڃ،
- تنهنجا اگھان ڳوڙها،
- لڙڪ رَکُ لاڙي،
- من گھريو محبوب،
- ڇاٿو ويچارين،
- هي جي کٽڻهار،
- ڪنهن آ ڳالهايو،
- ڪاڪ ڪهي ڪو آيو آ،
- من گھريو مهمان،
- دل ۾ وَڍَ وجھن،
- واعدا ڪين ٽوڙ،
- هينئڙو پرين جو مون،
- ڪين ڪري ٿي وفا،
- توڙي پير پٿون،
- نسريا سڪ جا سَرَ،
- ڪين ڪڏهن ٽٽندو،
- آهيان ڪين ٿڪو،
- تيسين شال جيان،
- ڏور نه وڃو پيارا،
- ڦوٽا ۽ ڦريون،
- محب مٺا سائين!
- ٻانهون پائي گجرا،
- هاءِ اڃارو ٿَرُ،
- ٻهڪي پيو پڌر،
- محبت جي مالا،
- اندر منجھه اڪير،
- پائي آئي وڳو،
- هوءَ اڱڻ آئي،
- تنهنجي تات پرين،
- منهنجي جيجل سنڌ،
- ڪندو شال خدا،
- ڪيسين هلندين ساڻ،
- جئَ جا جيئڙا،
- تنهنجي من ۾ سار،
- من ۾ منهنجي پيهه،
- امن سندي لاٽ،
- سنڌڙي تنهنجو هاري،
- ٿيندا شال سجاڳ،
- ظلم جا ساٿي،
- ڪڏهن ويندئين ملي؟
- رابيلن جي رات،
- اڄ بيهي در تي،
- مونکي ياد پون،
- اڃان به اويري،
- منهنجي آهين تون،
- پيار ڪري توسان،
- سنجھا ويلي سڏ،
- ڳلئَ ڳلئَ ۾ ڳائي،
- ڪڏهن ٿيندا ميل!
- ساهه ۾ تنهنجي سار،
- تنهنجي لبڙن جي لالاڻ،
- ڦلواڙيءَ ۾ اڄ،
- مکڙي شرمائي،
- نفرت جو پرچار،
- او هيئين جا هار،
- تنهنجي ياد آئي،
- منهنجي من اڱڻ تي،
- مکڙي جهڙي سهڻي آءُ،
- سرتي ڏئي ٿي سام،
- گلن وارو گس،
- ڀُوري منهنجي ڀاڻ،
- ڪيسين رهندي ٻاٽ؟
- مونکي ڏئي ونڊ،
- ڏور نه وڃو پيارا،
- تو بن منهنجا سپرين،
- اهڙو لڳي واءُ،
- پيار ڪيم توسان،
- ڄڻ ته ڪوئي چنڊ،
- ياد تنهنجي جون تندون،
- ڪيڏي پرين آهي امر،
- ڪجھه ته ڏِک ڏيکار،
- رٺل گل گلاب،
- ڪڏهن لاٽ ٻرندي،
- خوشبو جي کاڻ،
- مونڏي شال اَچي،
- هيءَ سرمئي شام،
- رابيلي هن رُت ۾،
- تنهنجي آس رکان،
- منهنجي دل ڳليءَ ۾،
- ويجھو ٿو ڀانيان،
- منهنجي من اڱڻ تي،
- پرين ٿيءُ نه ڏور،
- تنهنجا نقش منهنجي،
- من موهڻو مهمان شل!
- پيار پيو ڇُلي،
- کڙيا هن رابيل،
- لکان ساجن ڪيئن،
- آئي مند بهار،
- ڪيم روح رهاڻ،
- اڃان ڪين اجھاڻو،
- مونکي روئايو،
- بڻجي باک بسنت جي،
- چانڊوڪي بَکِي،
- کڙي پيو ڪنول،
- تو بن ڪين وڻن،
- پل پل يار لڇان،
- هيئين هنڍايان،
- مونکان ڌار ٿيو،
- منهنجي دل ۾ گھاٽ،
- نمن جھليو ٻُور،
- دل ۾ سمائي،
- ايندو پرين شال!
- چاهه منجھان چانگو،
- کَنُ پَلُ جي بيهين،
- مونکي رستو ٿي ڏسي،
- اچين ڇونٿو؟
- دل جو در لاهي،
- دلڙي آ ماندي،
- ڇڙي پئي اَڏَ،
- دلڙي جون سڀ چاهتون،
- گل وڇايم راهه ۾،
- توکي ٿا سارين،
- منهنجي ڪين سري،
- مونکي ڇاتي لاءِ،
- هي جا منهنجي هانءَ ۾،
- مونڏي شال وري،
- ٺهي پوي ڀاڳ،
- پريت جي ريت نڀاءِ،
- مُنهن نه مونکان مَٽِ،
- دل ۾ ٻَري ٿو،
- ليئو پائي چَنڊُ،
- جيڏي! جلدي آءُ،
- تنهنجي سونهن ڏسي،
- اوري پکا اڏ،
- پياري پياري رات،
- سانوري هڪ ڇوڪري،
- او سانوري تنهنجو کلڻ،
- مينهوڳي ۾ چيڪي مٽي،
- موهجي پيو آهي،
- وڻندي آهين تون،
- پرين ڪين تو بن،
- چولي تي چري!
- ڪري ڪيئن تو بن،
- رت بسنتي آئي ساجن،
- پرين پيو ٽهڪي،
- ٽيڙو
- سَرنهن پيلا گُل ،
- گيت
- سنڌو ڪر مولا سيراب،
- تون جي ايندين پيــــــــــــار به ايندا،
- وري رات آئي،
- جوڀن آيو، خوش ٿي ڳايو،
- توسان جا مون سانجھه گذاري،
- توکان يار وساريل آهيان،
- آيو آهي بهار ساٿي،
- گيت بڻجي پوان،
- نازڪ ڇوري،
- نازڪ لبڙا کول،
- باک ڦٽي،
- مون کان نه ڪر موڪلاڻي،
- تنهنجي تات،
- ياد آهين بس تون،
- نيڻن ۾ آ صورت تنهنجي،
- من ۾ تنهنجا سپنا ساٿي،
- ديس وڃي ٿو دلبر جي تون،
- ساجن توکي ساريان ويٺو،
- من ۾ هن ميلا متل،
- ڪنهن جي خاطر گيت لکان ٿو،
- گلن ڀري آ موسم آئي،
- وڇڙي مونکان ويا،
- وار نه کولي هَلُ پياري،
- آءُ ڪيون مانجھاندو،
- اوسيئڙو آ تنهنجو ڏاڍو،
- توسان اک اڙي،
- تنهنجي من ۾ سارَ اُٿي آ،
- تون جي ايندين پرين،
- آءُ ساٿي،
- گيت ڪوئي ڳائجي،
- ڏس پرين!
- پيار ڪري ٿو هت سڀ ڪوئي،
- آءُ تون اوري،
- رهندي ڪين جدائي دلبر،
- راھ تڪن ٿيون ڪنهن جي اکيون،
- آخري ٻه اکر
مارو منهنجي ديس جا.
پنهنجي هٿن سان هو،
لکندا پنهنجو ڀاڳ،
مارو منهنجي ديس جا.
امن، پيار، خوشحالي جو،
ڳائيندا پيا راڳ،
مارو منهنجي ديس جا.
پوکن پيار جي پلي،
کائن سرنهن ساڳ،
مارو منهنجي ديس جا.