ڪيڏي پرين آهي امر،
مرڪ تنهنجي او مٺا!
چپ رهن تنهنجا رتل،
سونهن جو آهي شهر،
مرڪ تنهنجي او مٺا!
سُور ٿي ڪافور ويا،
آئي جڏهن مونکي نظر،
مرڪ تنهنجي او مٺا!
دل وئي پنهنجي ڪري،
ڪيڏو رکي ٿي پئي سحر،
مرڪ تنهنجي او مٺا!
دل چوي ٿي منهنجا مٺڙا،
توسان رهي شل هر پهر،
مرڪ تنهنجي او مٺا!