مونڏي شال اَچي،
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.
جنهن جي جھوريءَ ۾،
سدا ساهه سڙي،
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.
پڪاريندي پرينءَ کي،
پيو روح رڙي،
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.
منهنجي دل ڪري ويو،
قابو قرب ڪڙي،
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.
شاعري
چنڊ ڀڃي ٿو ڪَرَ
هي شاعريء جو ڪتاب سنڌ جي خوبصورت شاعر خادم گهڃو جي اڻ ڇپيل شاعريءَ تي مشتمل آهي.
- 4.5/5.0
- 4047
- 597
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- خادم گهڃو
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- سنڌسلامت پاران
- دوها
- ڪڏهن اينديئن ، منهنجي ديد ، تنهنجا ڏسي ٿي دڳ،
- وايون
- وار وکيري ٿي جڏهن،
- توسان رهـــــــــاڻيون،
- چنڊ ڀڃي ٿــــــــو ڪَرَ،
- توسان جــــــي مليس،
- آيون برســــــــــاتيون،
- دلڙيءَ جي دعـــــــا،
- ساھ اندر ســــــارون،
- نهاريان ٿـــــــــــو واٽ،
- توکي ســـــــــاري ڀُون،
- تون جي نه آهين سرتي،
- پرين پيـــــار سارو،
- ڏور جڏهن ويندينءَ،
- هيءَ سيـــــاري واءُ،
- ساٿ نه ڇڏ او سائين،
- زخم ڪُــــرن ٿا،
- ٻوڏ اچي جيئن ڪچي،
- ڏور ٿـــــــي رهي،
- ٿي وئـــــــــي اوير،
- چاهت جــــــا چارا،
- تـــــــوکي پڪاريان،
- منهنجي سڏ تي آءُ،
- توڙي آهي جھل،
- هر پـــــــــــل آ رهندي،
- ڪنڌ جھڪـــــــائي هيٺ،
- اڄ جھاتيون پاتيون،
- ساري رات مونسان،
- اکيون ماکيءَ لار،
- تون آن وراڻي،
- ڪين آئين دلدار،
- من ۾ منهنجي واسُ،
- کلي ڪئي کيڪار،
- منهنجي منٿ مڃ،
- تنهنجا اگھان ڳوڙها،
- لڙڪ رَکُ لاڙي،
- من گھريو محبوب،
- ڇاٿو ويچارين،
- هي جي کٽڻهار،
- ڪنهن آ ڳالهايو،
- ڪاڪ ڪهي ڪو آيو آ،
- من گھريو مهمان،
- دل ۾ وَڍَ وجھن،
- واعدا ڪين ٽوڙ،
- هينئڙو پرين جو مون،
- ڪين ڪري ٿي وفا،
- توڙي پير پٿون،
- نسريا سڪ جا سَرَ،
- ڪين ڪڏهن ٽٽندو،
- آهيان ڪين ٿڪو،
- تيسين شال جيان،
- ڏور نه وڃو پيارا،
- ڦوٽا ۽ ڦريون،
- محب مٺا سائين!
- ٻانهون پائي گجرا،
- هاءِ اڃارو ٿَرُ،
- ٻهڪي پيو پڌر،
- محبت جي مالا،
- اندر منجھه اڪير،
- پائي آئي وڳو،
- هوءَ اڱڻ آئي،
- تنهنجي تات پرين،
- منهنجي جيجل سنڌ،
- ڪندو شال خدا،
- ڪيسين هلندين ساڻ،
- جئَ جا جيئڙا،
- تنهنجي من ۾ سار،
- من ۾ منهنجي پيهه،
- امن سندي لاٽ،
- سنڌڙي تنهنجو هاري،
- ٿيندا شال سجاڳ،
- ظلم جا ساٿي،
- ڪڏهن ويندئين ملي؟
- رابيلن جي رات،
- اڄ بيهي در تي،
- مونکي ياد پون،
- اڃان به اويري،
- منهنجي آهين تون،
- پيار ڪري توسان،
- سنجھا ويلي سڏ،
- ڳلئَ ڳلئَ ۾ ڳائي،
- ڪڏهن ٿيندا ميل!
- ساهه ۾ تنهنجي سار،
- تنهنجي لبڙن جي لالاڻ،
- ڦلواڙيءَ ۾ اڄ،
- مکڙي شرمائي،
- نفرت جو پرچار،
- او هيئين جا هار،
- تنهنجي ياد آئي،
- منهنجي من اڱڻ تي،
- مکڙي جهڙي سهڻي آءُ،
- سرتي ڏئي ٿي سام،
- گلن وارو گس،
- ڀُوري منهنجي ڀاڻ،
- ڪيسين رهندي ٻاٽ؟
- مونکي ڏئي ونڊ،
- ڏور نه وڃو پيارا،
- تو بن منهنجا سپرين،
- اهڙو لڳي واءُ،
- پيار ڪيم توسان،
- ڄڻ ته ڪوئي چنڊ،
- ياد تنهنجي جون تندون،
- ڪيڏي پرين آهي امر،
- ڪجھه ته ڏِک ڏيکار،
- رٺل گل گلاب،
- ڪڏهن لاٽ ٻرندي،
- خوشبو جي کاڻ،
- مونڏي شال اَچي،
- هيءَ سرمئي شام،
- رابيلي هن رُت ۾،
- تنهنجي آس رکان،
- منهنجي دل ڳليءَ ۾،
- ويجھو ٿو ڀانيان،
- منهنجي من اڱڻ تي،
- پرين ٿيءُ نه ڏور،
- تنهنجا نقش منهنجي،
- من موهڻو مهمان شل!
- پيار پيو ڇُلي،
- کڙيا هن رابيل،
- لکان ساجن ڪيئن،
- آئي مند بهار،
- ڪيم روح رهاڻ،
- اڃان ڪين اجھاڻو،
- مونکي روئايو،
- بڻجي باک بسنت جي،
- چانڊوڪي بَکِي،
- کڙي پيو ڪنول،
- تو بن ڪين وڻن،
- پل پل يار لڇان،
- هيئين هنڍايان،
- مونکان ڌار ٿيو،
- منهنجي دل ۾ گھاٽ،
- نمن جھليو ٻُور،
- دل ۾ سمائي،
- ايندو پرين شال!
- چاهه منجھان چانگو،
- کَنُ پَلُ جي بيهين،
- مونکي رستو ٿي ڏسي،
- اچين ڇونٿو؟
- دل جو در لاهي،
- دلڙي آ ماندي،
- ڇڙي پئي اَڏَ،
- دلڙي جون سڀ چاهتون،
- گل وڇايم راهه ۾،
- توکي ٿا سارين،
- منهنجي ڪين سري،
- مونکي ڇاتي لاءِ،
- هي جا منهنجي هانءَ ۾،
- مونڏي شال وري،
- ٺهي پوي ڀاڳ،
- پريت جي ريت نڀاءِ،
- مُنهن نه مونکان مَٽِ،
- دل ۾ ٻَري ٿو،
- ليئو پائي چَنڊُ،
- جيڏي! جلدي آءُ،
- تنهنجي سونهن ڏسي،
- اوري پکا اڏ،
- پياري پياري رات،
- سانوري هڪ ڇوڪري،
- او سانوري تنهنجو کلڻ،
- مينهوڳي ۾ چيڪي مٽي،
- موهجي پيو آهي،
- وڻندي آهين تون،
- پرين ڪين تو بن،
- چولي تي چري!
- ڪري ڪيئن تو بن،
- رت بسنتي آئي ساجن،
- پرين پيو ٽهڪي،
- ٽيڙو
- سَرنهن پيلا گُل ،
- گيت
- سنڌو ڪر مولا سيراب،
- تون جي ايندين پيــــــــــــار به ايندا،
- وري رات آئي،
- جوڀن آيو، خوش ٿي ڳايو،
- توسان جا مون سانجھه گذاري،
- توکان يار وساريل آهيان،
- آيو آهي بهار ساٿي،
- گيت بڻجي پوان،
- نازڪ ڇوري،
- نازڪ لبڙا کول،
- باک ڦٽي،
- مون کان نه ڪر موڪلاڻي،
- تنهنجي تات،
- ياد آهين بس تون،
- نيڻن ۾ آ صورت تنهنجي،
- من ۾ تنهنجا سپنا ساٿي،
- ديس وڃي ٿو دلبر جي تون،
- ساجن توکي ساريان ويٺو،
- من ۾ هن ميلا متل،
- ڪنهن جي خاطر گيت لکان ٿو،
- گلن ڀري آ موسم آئي،
- وڇڙي مونکان ويا،
- وار نه کولي هَلُ پياري،
- آءُ ڪيون مانجھاندو،
- اوسيئڙو آ تنهنجو ڏاڍو،
- توسان اک اڙي،
- تنهنجي من ۾ سارَ اُٿي آ،
- تون جي ايندين پرين،
- آءُ ساٿي،
- گيت ڪوئي ڳائجي،
- ڏس پرين!
- پيار ڪري ٿو هت سڀ ڪوئي،
- آءُ تون اوري،
- رهندي ڪين جدائي دلبر،
- راھ تڪن ٿيون ڪنهن جي اکيون،
- آخري ٻه اکر
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.
جنهن جي جھوريءَ ۾،
سدا ساهه سڙي،
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.
پڪاريندي پرينءَ کي،
پيو روح رڙي،
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.
منهنجي دل ڪري ويو،
قابو قرب ڪڙي،
پنهنجي دل جَڙي،
ڇڏي آ جنهن سان.