سَرنهن پيلا گُل ،
آءُ ته مِلون اي پرين ،
آهي وڇوڙو ڀُل .
*
پيار جي ڪيون کيڙَ ،
سَلا ڦٽن سڪ جا ،
محبت جي ٿي ميڙ ،
*
رم جھم وٺي رات ،
وَٺا منهنجا نيڻ ائين ،
جيئن ساوڻ جي برسات ،
*
پاءِ جيءَ ۾ جھاتي ،
ڪڙو لاهي قرب جو ،
تو لئه جند آتي ،
*
جيئن ڪرڪي ڪونج ،
ائين منهنجي روح ۾ ،
تنهنجي پيار جي گونج ،
*
موٽيا ماڳ پکي ،
تنهنجو اوسيئڙو آهي ،
موٽي آءُ سکي ،
ڪوڪ ڪئي ڪوئل ،
موٽي آيو مينڌڙو ،
ماڻڻ لئه مومل ،
*
هيءَ سانوري شام ،
پکي موٽيا ولر ڪري ،
آکيرن ڏي اڏام ،
*
جلدي آءُ سکي ،
جواني ويندي اڏري ،
جواني آ پکي ،
*
سارين ڦٽا سنگ ،
هر هنڌ خوشبو سُڳداسي ،
هر هنڌ ساوا رنگ ،
*
بھَه ۽ پاٻوڙا ،
پٻڻ ۾ متل ڏس ،
مهاڻن جا ميڙا ،
*
جوڀن مٿس آيو ،
ڪالھ رات نينگريءَ جو ،
مڱيندو آ ڄايو ،
مونسان هلي وک ،
سانئڻ رسي وئيئن ڇو ؟
ڏيکاءِ ڪا ڏِک ،
*
چهرو سندءِ چنڊ ،
وار ڪارا رات جهڙا ،
ڳالهائڻ ماکي کنڊُ ،
*
جھلي ويٺم ٻڪ ،
اچي ڏي او پرين ،
سڪ سندو ڍُڪ ،
*
منهنجو ويا ڪل من ،
پن ڇڻ ۾ ڄڻ ڪريل ،
پپل جو پَنُ ،
*
ڀت تي ويٺل ڪانءُ ،
صبح لاڪون ساندھ ،
کڻي ٿو ڪو نانءٌ ،
*
مينهن ڪيا گجگوڙ ،
ٿر تي اُٺو وڏڦڙو ،
ٿِرين پاتا موڙ ،
*
لڙڪن جي برسات ،
آئي ڪنهن جي ياد !
رنم ساري رات ،
*
نمن جھليو ٻُورُ ،
آئي رُت رابيل جي ،
پيو تنهنجو پُور ،
*
نمن ڪيون نموريون ،
پرين اڱڻ آئيا ،
آسون ٿيون پُوريون ،
*
آءُ بڻايون ڪاڪ ،
پيار ڪيون اهڙو پرين ،
پؤتر جھڙي ماڪ ،
*
پرين اڱڻ آءُ ،
نيڻ وڇائي راھ ۾ ،
ڪيانءِ آڌرڀاءُ ،
*
گينڊي جا ڏس گل ،
تن مٿان ويهي ڀؤنر ،
هڻن ٿا پيا هُل ،
*
اکيون هن ٽمٽار ،
ڳوڙها بيهن ڪين ٿا ،
پرين ٿيو ڌار ،
*
آءُ اي جيڏي !
تو لئه تڪيان راھ مان ،
دير ڪيئي ڪيڏي !؟
*
مٿي ٿي ڀري ،
چيلھ تي ٻار چڙهيل ،
جسم ويس ٺري ،
*
ٽيبل تي ڪتاب ،
ڪرسيءَ تي شاعر ،
آهي محوِ خواب ،
*
چنڊ وڃ نه تون ،
توکي ساريو سالن کان ،
آهي هتي مون ،
*
پرين اڱڻ اچ ،
مون کان جُدا ٿي تون ،
ڪين اڪيلو پَچُ ،
*
سنڌوءَ ڪناري گھر ،
چوڌاري گل گينڊي جا ،
سونهن جو آ شهر ،
*
سياري جي رات ،
ويٺس لکڻ ٽيڙو ،
ڦٽي پئي پرڀات ،
*
منهنجي آتما ،
جنهن ۾ رهين تون ٿي ،
۽ تو ۾ مان ،
*
سجني تنهنجا چپ ،
گل دستي ۾ ڄڻ ڪا ،
گلاب جي آ لپ ،
*
رات جي آ بات ڪهڙي ،
زلف ڪارا تنهنجا سانئڻ ،
اڻٽيهين جي رات جهڙي ،
*
گھلي ڏکڻ هير ،
ساري توکي او سکي ،
نيڻان وهن نير ،
*
کجيءَ پڪيون کارڪون ،
سانئڻ ملڻ آءُ ستت ،
وڇوڙي ۾ نه مار تون ،
*
آءُ ته اگھانءِ لڙڪ ،
اچي تنهنجي ڳلن تي ،
شال! مٺڙي مرڪ ،
*
نم جا ساوا پن ،
ڪوئل جي ڪوڪو تي ،
ڏين ٿا پيا ڪن ،
*
وڻ وڻ تنهنجو واس ،
ڦلواڙي ۾ ياد سندءِ ،
ڪيو من اداس ،
*
پؤتر پنهنجي سڪ ،
چاهيان آءٌ ٿو سدا ،
رهڻ تنهنجي ڀڪ ،
*
ڦلواڙي ۾ تُون ،
منهنجي من جي مالڪِڻ ،
وڻندي آهين مون ،
*
رات ڏٺم سپنو ،
ڏسي ڏُڪر ٿر جو ،
ڪڪر به روئي ڏنو ،
*
پرين آڌيءَ رات ،
خوابن ۾ توکي ڏسي ،
ڪندس دل جي بات ،
*
سرنهن پيلا گُل ،
منهنجي من ۾ آ ڏني ،
تنهنجي پيار اُٿل ،
*
پيار سندي خوشبو ،
رهي سدا روح ۾ ،
يار سندي خوشبو ،
*
آڪاش ۾ سارا ،
چنڊ پڻ چمڪي پيو ،
ٽم ٽم ڪن تارا ،
*
کڻي گاھ ڀري ،
نينگر ٽلي ناز سان ،
کلي پئي وري ،
*
وار پنهنجا کولي ،
سانوري هوءَ ڇوڪري ،
ڪنهن کي پئي ڳولي؟
*
ساٿ هجين تون ،
چاهيندو توکي رهان ،
تون آن منهنجي مون ،
*
آڪاش تي چنڊ ،
زمين تي منهنجو پرين ،
هڻي محبت منڊ ،
*
ڪنهن سان سُور سَلي ،
جُوان نينگري مڙس ڪراڙو ،
ڪيئن خوش ٿي کلي ،
*
نم جي ٿڌڙي ڇانوَ ،
طوطو ساون شاخن تي ،
ڀري ٿڪ جا ٿانوَ ،
*
ملڻ جو ويلو ،
چانڊوڪي ۾ تو سواءِ ،
آهيان اڪيلو ،
*
ٽهڪن جي ٽانڊاڻ ،
سانئڻ تنهنجي روپ ۾ ،
سونهن جي آ کاڻ ،
*
کلين پئي ايئن ،
بسنت رت ۾ گلاب ڪو ،
کلي پئي جيئن ،
*
سارين جي ڪري سَٽَ ،
ديري تي پوءِ رات جو ،
رکي سمهيو کٽَ ،
*
ڪهڙو آ قرار ،
جدائي تنهنجي پرين ،
ڪيو آ بيمارُ ،
*
منهڙو ڪين لڪاءِ ،
تنهنجو آهيان مان پرين ،
مونکان نه شرماءِ ،
*
شرم کان ڳاڙها ڳل ،
ڪاڪ اڏي اکين ۾ ،
لڳين ٿي مومل ،
*
روح ۾ آهي روڳ ،
سڏڪان تڙپان تو لئه آءٌ ،
ماڻهو سمجھن ڀوڳ ،
*
جُھري پيڙو جيءُ ،
تنهنجو آهيان مان پرين ،
تون به منهنجو ٿيءُ ،
*
روئي پئي دل ،
مونکان وڇڙي ويو پرين ،
ڏور وئي منزل ،
*
توسان منهنجو چاھ ،
من آ منڊجي ويو ،
هاءِ تنهنجو ڏاھ ،
*
موتي کِل جا ميڙ ،
ڇڏ روئڻ کِلُ کڻي ،
کيت کِل جا کيڙ ،
*
تون آهين محبوب ،
هر هڪ جوڙي ۾ پرين ،
لڳندو آهين خُوب ،