ڪھاڻيون

مان انسان ٿيندس

محمد دين راڄڙي جي قلم مان سرجندڙ احساسن جي مهڪ من اندر تادير تاثير ڇڏڻ جي قوت سان سرشار ملي ٿي، سندس دلفريب ڪهاڻين جا ڪردار ۽ موضوع ظاهري طرح ته پنهنجي معاشري جا عڪاس آهن، پر مختصر ترين ڪهاڻين ۾ به هو سهڻي چترڪار جو روپ ڌاري پنن جي ڪئنواس جي لفظن جي موتين جا اهڙا ته نقش چٽيا آهن جو سندس معصوم سڀاءَ جيان لکڻين سان به پيار جي پالوٽ کي پسي سگهجي ٿو، ۽ يقينن انهن مان ڪي اڻ ڇهيا احساس پاڻ کي پنهنجي ڪهاڻي بيان ڪندي سڪ ۽ سوز جي رشتي سان پاڻمرادو ڳنڍي وٺن ٿا.
Title Cover of book مان انسان ٿيندس

ٻه مانيون

بازار ۾ گنجيون، هٿ رومال ۽ ٽوپيون کپائيندڙ پورهيت کي جڏهن بُک اچي ورايو ته ڳوليندي ڳوليندي هڪ سستي هوٽل جي ڪائونٽر تي ويٺل... مالڪ کان پگهر اُگهندي مخاطب ٿيو: ماني جو ڇا حساب آ سائين...
ستر رپيا في ماڻهو........
رعايتي رعايت...
ان کان وڌيڪ ڪهڙي رعايت ڪيون....... ٻين هوٽلن تي ته في ماڻهو هڪ سئو ويهه رپيا آهي......
ٻڏتر...... سوچ...
ڀلا سائين هڪ ماني گهڻي جي آ......؟
ست رپيا......
پوءِ ڀلا ايئن ڪيو..... ٻه مانيون ڏيو......