الطاف شيخ ڪارنر

اي جرني ٽو ٿائلنڊ

هن سفرنامي ۾ الطاف شيخ ملائيشيا کان ٿائلنڊ جو ريل رستي سفر ڪيو آهي ۽ ان سفر دوران پيش آيل ڳالهيون توڙي ٿائلنڊ ۾ گهُمندي ڪيل مُشاهدا هن سفرنامي ۾ قلم بند ڪيا اٿن. هِن ڪتاب ۾ جنسي معلومات پڻ ڪافي ڏنل آهي. ڇو ته ٿائلنڊ جو گذر سفر ئي ٽوئرسٽ جي عياشيءَ تي آهي. هن ڪتاب ۾ ان بابت تفصيل آهن ۽ ان جا منفي پهلو پڻ لکيا ويا آهن. ان کان علاوه جاپانين جي ظلم جي ڪهاڻي پڻ آهي جيڪا پڙهي اکوين ڀرجي اچن ٿيون.
  • 4.5/5.0
  • 3546
  • 883
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book اي جرني ٽو ٿائلنڊ

بئنڪاڪ جا رستا بولٽن مارڪيٽ جيان...

بئنڪاڪ شهر ۾ گرانڊ پئلس جي ڀر واري مندر (Wat Phra kec) ۾ جيڪو گوتم ٻڌ جو پتلو Emerald Buddha ٽيهه فٽ اُتاهين سونهري سيج تي رکيل آهي اهو چڪري گهراڻي جي پهرين بادشاهه جنرل “چڪري ـــ راما پهرين” اڄ کان ٻه سؤ ڏهه سالَ اڳ پنهنجي حڪومت جي آغاز تي هِنَ شهرَ جي وچ ۾ يادگار طور رکرايو. اهو پُتلو هو 1778ع ۾ لائوس کان کڻي آيو هو ۽ ان لاءِ چيو وڃي ٿو ته جيسين اهو سلامت رهندو، ٿائلنڊ تي چڪري گهراڻي جي حڪومت رهندي. هيسيتائين اٺ بادشاهه ٿي گذريا آهن ۽ موجوده بادشاهه ڀوميبال، هن گهراڻي جو نائون بادشاهه ـــ يعني راما نائون آهي.
بئنڪاڪ ۾ روزانو ستر هزار ماڻهو دنيا جي مختلف شهرن ۽ ٿائلنڊ جي ڳوٺن کان هوائي، پاڻي واري جهاز، ٻيڙين، ريل گاڏين، بسن، ٽئڪسين ذريعي اچن ٿا. بئنڪاڪ کي ايڪهين صديءَ جو وڏو شهر چئي سگهجي ٿو ۽ ايشيا ۾ ٽوڪيو، هانگ ڪانگ، سنگاپور ۽ سيول بعد بئنڪاڪ جو نمبر اچي ٿو. دنيا جي مشهور شهرن وانگر بئنڪاڪ جي زمينَ جو به چپو چپو قيمتي ٿيندو وڃي. چاليهه سالَ اڳ، بئنڪاڪ جي پٽ جا اٽڪل ڏهه چورس فٽ چار سؤ رپئي ۾ مليا ٿي پر هاڻ ان جو اگهه سؤ دفعا وڌي ويو آهي. ۽ هاڻ اهو ساڳيو پٽ ڀور چاليهه هزار رپئي ملي ٿو.
ٽائيم رسالي ۾ هڪ دفعي آيو ته چاليهه سالَ کن اڳ هن ويڳاڻي شهر ۾ ڪي ڏهه کن ڪروڙ پتي ماڻهو مس هئا. پر هاڻ هن شهر ۾ ايڏو پئسو اچي ويو آهي جو ڏهه هزار کان مٿي آهن ۽ هر مهيني ٽيهن ماڻهن جو ان ۾ واڌارو ٿئي ٿو.
هن شهر ۾ چوڌاري مرسيڊيز ۽ BMW ڪارون نظر اچن ٿيون. هوٽلون ۽ اوچيون عمارتون نظر اچن ٿيون ۽ هر وقت ڪيترين ئي عمارتن ڪم هلي رهيو آهي. ٻه سالَ کن اڳ نئون ايئرپورٽ ٽرمينل ٺهيو ۽ هاڻ ٽيهه ماڙ ورلڊ ٽريڊ سينٽر بلڊنگ ٺهي رهي آهي. انهن ڳالهين مان هن شهر ۽ ملڪ جي خوشحالي جو اندازو لڳائي سگهجي ٿو.
گهڻي دولت ۽ خوشحالي جي اچڻ ڪري لالچ، بد امني ۽ ڏوهه پڻ وڌيا آهن. شهر جي گاڏين لارين جو نمبر وڌڻ ڪري جيڪو گوڙ وڌيو آهي ان ڪري بئنڪاڪ جا ڪيترا ماڻهو گهٽ ۾ گهٽ ٻه لک اڌ گابرا ٻوڙا ٿي پيا آهن. دونهين ۽ گئس کان شهر جي رستي تي بيٺل چاليهه هزار پوليس وارا ۽ ڪئين هزار گاڏين تي شيون وڪڻڻ وارا ساهه جي بيمارين ۾ ورتل آهن.
جيڪي بئنڪاڪ مان ٿي آيا هوندا انهن کي خبر هوندي ته شهر ۾ Rush - Hours ۾ لارين موٽرن جي پيهه پيهان اهڙي رهي ٿي جو پنڌ هلندڙ به اڳواٽ پهچيو وڃي. شهر جي ڪيترن رستن جو اهو حال ٿيندو وڃي جيڪو يارهين کان پنجين تائين ڪراچي جو بولٽن مارڪيٽ، ميرٽ روڊ، جھونا مارڪيٽ ۽ کوري گارڊن جو آهي. ٽرئفڪ جئم کي سڌو ڪرڻ لاءِ پوليس وارن جا حالَ هوندا آهن ۽ جيڪي ڪارين موٽرن ۾ هوندا آهن اهي پڻ بئنڪاڪ جي نٽهڻ اُسَ ۾ پاڻَ کي لوهي کوري ۾ محسوس ڪندا آهن. ٿائي ـــ خاص ڪري بئنڪاڪ جا ماڻهو، سنگاپور، جپان يا ملائيشيا جي ماڻهن وانگر ايترو ڊسيپلينڊ نه آهن، پر بقول هلٽن هوٽل جي مالڪ سومباتسري صاحب جي ـــ جنهن جي پيءُ بئنڪاڪ جي پهرين بس سروس شروع ڪئي هئي، “اهو به شڪر آهي ته بئنڪاڪ جي ماڻهن جي ماٺيڻي ۽ صبر واري طبيعت آهي ۽ جيسيتائين منجھن اها خوب رهندي تيسيتائين بئنڪاڪ جنگل نه بنبو.”