سنڌ شناسي

سنڌوءَ جا بندر ۽ بازارون

ھي ڪتاب سنڌ جي تاريخي بندرگاهن جي مختصر تاريخ تي مشتمل هڪ معلوماتي دستاويز آهي، جنھن ۾ 18 بندرگاھن ۽ چئن شھرن جي بازارن تي لکيو ويو آھي. جن بندرگاھن جو ذڪر آھي سي مختلف طرفن ۾ آھن ان جو مطلب تہ مختلف دورن ۾ سنڌو درياءَ موج ۾ اچڻ بعد پنھنجا رستا تبديل ڪيا آھن. دادا سنڌيءَ هن ڪتاب ۾ سنڌ جي بندرگاهن ۽ بازارن سان گڏ ڪيترين ئي لوڪ ڪھاڻين جو پڻ ذڪر ڪيو آهي. 

  • 4.5/5.0
  • 4
  • 1
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • دادا سنڌي
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سنڌوءَ جا بندر ۽ بازارون

نصرپور جو بندر

هي سنڌ جو هڪ پراڻو تاريخي ۽ تهذيبي شهر آهي، جيڪو قديم زماني کان تهذيب، تمدن، علم ۽ عرفان جو مرڪز رهيو آهي. هيءُ شهر، دهليءَ جي شهنشاهه فروز تغلق سنه 752هه ۾ ساگري ڍنڍ جي ڪناري تي اڏايو ۽ اتي هن هڪ قلعو به ٺهرايو، جتي نصر خان کي هڪ هزار سوارن سان مقرر ڪيائين ۽ ’ملڪ بهرام‘ کي انهي علائقي جو فوجدار مقرر ڪيائين.(1)
نصر پور جو شهر جيئن ته درياء جي ويجهو هو، ان ڪري سر سبز ۽ آباد هو ۽ ڏينهون ڏينهن سندس آبادي وڌندي ويئي. اهڙيءَ طرح ارغونن، ترخانن ۽ ڪلهوڙن جي دور ۾ هيءُ شهر تجارت جو مرڪز ۽ فوج جو اڏو ٿي رهيو. ميان محمد مراد ياب ڪلهوڙي، تاجپوپوشيءَ وارو خوشي جو جشن به هن شهر ۾ سنڌو درياء جي باغن ۾ ملهايو. نصرپور سنڌ جو هڪ مشغول ترين بندر هو. شهر جي پکيڙ درياء جي ايراضي تائين پهتل هئي. محقق قريشي حامد علي خانائي لکي ٿو ته: ”سنڌو درياء ڪنهن زماني ۾ نصرپور جي ڀِڪَ سان وهندو هو، اٺن ڪري هيءُ درياء جو پتڻ هو ۽ سامان جي لاهڻ کڻڻ، ٻيڙين جي لنگرانداز ٿيڻ ۽ مسافرن جي رهڻ لاءِ شهر ۾ مسافر خانا به جوڙيل هئا. هتان مال، ٻيڙين رستي ٺٽي پهچندو هو ۽ اتان ملڪ جي ٻين حصن ڏانهن ويندو هو.“