سنڌ امان منهنجي جان ۽ مان: مهڪ علي
سنڌ جي وجود کي
ويڙهي ويا آهن نانگ
هيبت ناڪ هزار
جاڳ ڀٽائي جاڳ
ڪئين صديون پڄاڻان جيان
ناري اڄ به آلاچار
پنهنجي سڄڻن آڏو
زوري زبردستي
ڌار ڪيو ڌيئن کان
نه آهي ڪو داد فرياد
جاڳ ڀٽائي جاڳ
اڄ جون ناريون
نماڻيون آهن
انهن ۾ اڄ به
نوري جو نياز آ
سهڻي واري همت،
مارئي جي حب وطني،
مومل وارو ماڻو،
سسئيءَ وارو ڏهاڳ،
ليلان جو پڇتاءُ،
سورٺ جو ايثار،
سمايل به ان ۾
پوءِ ملي نٿو اظهار
جاڳ ڀٽائي جاڳ
ٻاٽ اونداهي ۾
نڪي ٿا ڏيئا جرڪن
نڪي ٿا پتنگ ٽمڪن
نڪي رنگ رتا، وڳا جرڪن
جاڳ ڀٽائي جاڳ
ارغون ڪيو آ سنڌ تي وارو
ناهي ڪودرد سمجهڻ وارو
ڪڻا ڪرڻ چاهين ٿا امڙ سنڌ کي
رنگيو پيا ڪن رت ڇاڻ جو
ريٽي رت جا آهن آثار
جاڳ ڀٽائي جاڳ
جاڳو ڀاڳيا سنڌ جا
ڪرڻي ناهي دير
من ۾ اوتي مڻ ميٺاڄ جو
ٿيندا جيجل امڙ سنڌ جا
ڇپر ۽ ڇانوءَ
حوصلو هيڻو ٿيندو نه ناري جو
آجياپي جي باک ڦٽي آ
اهي اُهڃاڻ اقرار
ڌرتيءَ ماتا، مانائتي
مهڪ علي جي جان
جيئي سنڌ جيئي سنڌ
سدائين جيئي سنڌ